Błysk spojrzenia, wyzywająca poza, ruch ciała w półmroku? Czy oko patrzącego to preludium do uwiedzenia, czy ważniejsza jest, jak pisał czterdzieści lat temu Jean Baudrillard: suwerenna władza uwodzicielki, która przyćmiewa każdy kontekst, każdą wolę? Umierający w 1875 roku Georges Bizet, rozgoryczony klęską prapremiery swojego ostatniego dzieła operowego nawet nie śnił o rozmachu z jakim jego bohaterka będzie uwodzić, triumfować i ginąć przez kolejne dekady. Rozpalając sceny operowe świata, wdarła się nawet do kina. W filmie Carlosa Saury o przygotowaniach do wystawienia baletu Carmen stała się podwójną uwodzicielką, prowokując scenicznego partnera, uwiodła także choreografa przedstawienia. Jean-Luc Godard kpiąc w Imieniu Carmen z pokolenia owładniętego konsumpcyjnym trybem życia, zrobił z niej terrorystkę. Kolejni reżyserzy przesuwają granice, szukając w Carmen wciąż nowych wymiarów zniewolenia i wolności. Wspaniały duet: Andrzej Chyra jako reżyser i Małgorzata Sikorska-Miszczuk – dramaturg, zderza nas z anatomią zbrodni. W ich ekscytującej inscenizacji nieoczekiwanie pojawia się chłopiec, który widzi diabła. Jest mężczyzna, który robi to, na co czekała jego dusza. I jest ona – Carmen. Przyczyna i skutek zbrodni na miłości.

Opera w czterech aktach
Libretto: Henri Meilhac, Ludovic Halévy
Prapremiera: 3.03.1875, Paryż
Premiera tej inscenizacji: 7.06.2018, TW-ON
Oryginalna francuska wersja językowa z polskimi napisami