Już od czasów starożytnych ludzkość doskonaliła sztukę pisania listów. Niestety dożyliśmy czasów, gdy sztuka ręcznego pisania listów zanika. Każdy może się aktualnie zastanowić: po co nam listy w świecie, gdzie obecność nowych mediów i technologii w dużym stopniu przyczynia się do trwałych przobrażeń w sposobie życia? Czy nawet słowa ks. Jana Twardowskiego nie zachęcają do utrzymywania przy życiu, wyróżniajacej się dyplomacją i kompetencją sztuki epistolarnej?
"Dlaczego pisze się wiersze - dlatego, że temu kto je pisze wydaje się, że ma coś bardzo ważnego do przekazania, osobistego do powiedzenia, tak ważnego, że trzeba to ocalić i zapisać". Myślę, że z wierszami jest tak jak z listami. Wyodrębniają z całej niezróżnicowanej masy myśli, jaką jest strumień przepływajacych doznań i emocji indywidualny wyznacznik piękna. Uczucia spisane delikatnością atramentu mimo upływu bezwzględnego czasu są wciąż żywe w listach... są wciąż żarliwe. Dowodzą tego faktu listy Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory. Historię pewnego intymnego przywiązania, zapisanego zmiennością temperatury uczuć i metafizycznej bolączki poznajemy dzięki muzycznemu spektaklowi Leny Frankiewicz pt. "Listy na wyczerpanym papierze" na deskach Teatru Polskiego w Warszawie.
Przepełniony poetycką aurą spektakl zabiera nas na nieznany ląd figlarnych, szczerych wyznań kochanków. Inteligentna opowieść obejmująca dwa lata życia Osieckiej - od 1964 do 1966 roku stanowi intrygujący twór niezamierzonego symbolizmu ekspresji. Ujawnia się spekulatywna wyobraźnia wybitnej poetki. W ostatecznym rozrachunku estetyczny wymiar potęgi słowa pisanego podkreśla wrażliwą naturę bohaterki i akcentuje, że często od rzeczy wyrażonych explicite ważniejsze jest to, co nie zostało powiedziane, czy też napisane. W tym przypadku główną rolę odgrywa miłość naznaczona niezrozumieniem i przewrotnością. Nietrwałość otaczającego nas świata sprawia, że dość często zapominamy o tym, co istotne... "Spektakl "Listy na wyczerpanym papierze" celebruje potęgę sztuki epistolarnej i uruchamia swoistą kapsułę czasu, za pośrednictwem, której miłość kochanków znów ożywa...
Polecam!
Premiera: 21.09.2013, czas trwania: 1 godz. 30 min. (bez przerwy), Scena Kameralna
Autor: Osiecka/Przybora
Reżyseria: Lena Frankiewicz
Scenariusz: Lena Frankiewicz
Współautor scenariusza: Grzegorz Sroczyński
Dekoracje i kostiumy: Melania Muras
Opracowanie muzyczne: Michał Tokaj
Reżyseria światła: Katarzyna Łuszczyk
Projekcje: Natalia Bucior
Ruch sceniczny: Dominika Knapik
Przygotowanie wokalne: Agnieszka Wilczyńska
Przygotowanie wokalne: Anna Chmielarz
Inspicjent : Katarzyna Zbrojewicz
Utwór | Od |
1. Inne historie | gaba |
Utwór | Od |
1. W bezkresie niedoli | ladyfree |
2. było, jest i będzie | ametka |
3. O Tobie | ametka |
4. Świat wokół nas | karolp |
5. Kolekcjonerka (opko) | will |
6. alchemik | adolfszulc |
7. taka zmiana | adolfszulc |
8. T...r | kid_ |
9. Twoja opowieść o mnie | o.laf |
10. przyjemność | izasmolarek |
Utwór | Od |
1. Sprzymierzeniec | blackrose |
2. Podaruję Ci | litwin |
3. test gif | amigo |
4. Primavera_AW | annapolis |
5. Melancholia_AW | annapolis |
6. +++ | soida |
7. *** | soida |
8. Góry | amigo |
9. Guitar | amigo |
10. ocean | amigo |
Recenzja | Od |
1. Zielona granica | irka |
2. Tajemnice Joan | wanilia |
3. Twój Vincent | redakcja |
4. "Syn Królowej Śniegu": Nietzscheańska tragedia w świecie baśni | blackrose |
5. Miasto 44 | annatus |
6. "Żywioł. Deepwater Horizon" | annatus |
7. O matko! Umrę... | lu |
8. Subtelność | lu |
9. Mustang | lu |
10. Pokój | martaoniszk |