Stworzenie świata. Człowiek (w tej roli Arkadiusz Walesiak) i Kobieta (Mirosława Sobik) w nieco innej sytuacji. Oto widzimy naszych bohaterów nie w raju, a w metrze. Tam przyszło im ciężko pracować w wagonach. Pierwszy pojawia się Człowiek, zaś później otrzymuje od Zwierzchnika (Michał Marek Ubysz) pomocnika odmiennej płci. Stopniowo odkrywają odmienność płci, nagość i wstyd. Pojawia się pierwszy pocałunek i pierwsze zbliżenie. Oczywiście nie może zabraknąć również jabłek, a skoro będzie ten owoc to jasne staje się to, że i tytułowy upadek odegra olbrzymie znaczenie.

Spektakl przeniesiony w typowo polską rzeczywistość. Warszawskie metro z psującymi się bramkami i rosyjskimi wagonami. Nietypowe ujęcie tematu sprawia, że widzowie jeszcze silnej angażują się w prezentowaną treść. Przeniesienie pierwszych ludzi do metra, które w Warszawie uruchomiono u schyłku XX wieku to na rozwiązanie nietuzinkowe. Któż bowiem pomyślałby, że można mówić o upadku pierwszych ludzi w tym kontekście? Ogromne brawa należą się reżyserowi tego spektaklu – Iwonie Kempie. Niezwykła jest również kreacja bohaterów. Ona symbolizuje Ewę, on Adama, a Zwierzchnik? Być może pracodawcę, konstruktora, a może Boga? Granice interpretacji wyznacza wyobrażenie widza. Każdy może widzieć inną postać. Nieokreślenie wprost tego bohatera to niedopowiedzenie, które ma jeszcze silniej angażować odbiorców. Zmusza bowiem do własnych przemyśleń.

Nawiązaniem do Księgi Rodzaju są poszczególne cytaty, które przywołują bohaterzy. Na scenie nie ma pierwszych roślin, zwierząt, zabrakło nawet kuszącego węża. Jednak nikt nie ma wątpliwości, ze całość nawiązuje właśnie do tych wydarzeń. W tym miejscu warto podkreślić, że scenografia jest po prostu mistrzowska. Pośrodku sali tory, a na nich kable, śmieci, ziemia i woda. Miejsca dla publiczności zorganizowano wokół tego widoku, z dwóch stron torów. Dzięki czemu może ona bez żadnych przeszkód i różnych perspektyw obserwować poczynania aktorów.

Pochłaniający bez reszty i pełny zabawnych sytuacji – tak można najprościej określić spektakl „Upadek pierwszych ludzi”. Genialna gra aktorska całej trójki na najwyższym poziomie to również nieodłączny element przedstawienia. Brawa należą się Mirosławie Sobik, która nie miała prostej roli, jednak podołała pod każdym względem. Była zarazem zabawna, jak i urocza i kokietująca. Natomiast jej towarzysz, czyli Arkadiusz Walesiak charakteryzował się przede wszystkim poczuciem humoru, ale i męskością, którą okazywał w każdym względzie. Michał Marek Ubysz wczuł się w swoją postać Zwierzchnika w 100%. Widzowie przeniesieni byli w nieco inną rzeczywistość i wprowadzeni w opowiadaną historię tak, że czuli ją pod każdym względem. Oczywiście bardzo w tym pomagały dodatkowe elementy jak światło i dźwięk. Budowały napięcie i niezwykłą atmosferę.

Katastroficzna wizja kolejnego upadku ludzi? A może groteskowe ujęcie fragmentu Księgi Rodzaju? Odpowiedź na to pytanie nie może być jednoznaczna. Każdy widz na swój sposób przeżyje tę opowieść i zinterpretuje ją. Odwiedźcie toruński Teatr im. Wilama Horzycy i dajcie się porwać tej historii, która towarzyszy ludzkości od zarania dziejów.

Napisały:
Joanna Sieg
joanna.sieg@irka.com.pl
Joanna Ulanowicz
joanna.ulanowicz@irka.com.pl