Milian Kundera pisał: „Tam, gdzie panuje porządek, tam istnieje śmierć”. Śmierć nie mieści się w bajzlu, a już na pewno nie na „Bajzlu antYstycznym”, czyli na blogu pewnego dziwaka, utracjusza, winopijcy, osoby, która nazywa siebie Włóczykij Ką i Józef Ką. W kilku słowach pisze o sobie: „Jestem artystą, piję kawę i szydzę”. A jest to artysta - Artyst Ka niespokojna, niepokorna, zatopiona we wiecznej wściekłości tworzenia. Już pisanie o niej układa się w pewną formę sztuki – tworzenia neologizmów: Fotograf – Fotograf Ka, pisarz – Pisar Ka, malarz – Malar Ka, projektant – Projektant Ka, dekorator – Dekorator Ka. Z tego labiryntu słów dochodzi echo pewnego złamania form i składania ich od nowa, w formy antYstyczne. No właśnie, czyli jakie? Sądzę, że są to formy imponderabilne i przekraczające przyjęte i zastane kształty w sztuce. Coś (ktoś) tu wykracza, przekracza, nicuje...wyszydza rzeczywistość. I to w iście Kafkowskim stylu – zabłądzenia i włóczenia się we snach, które potem ewokują i kształtują Bajzel. A Józef Ka, jak pisze (posługując się słowami Tuwima), śni i myśli o słońcach wędrownych nieznających brzegu. I niechaj śni, myśli, szydzi, tworzy, jak najczęściej, gdyż zacnie jej to wychodzi.

A my życzymy sobie i każdemu czytelnikowi wypicia kawy w towarzystwie Józef Ki. Zaiste, jest to obłędna rozkosz!

Tutaj można bliżej zapoznać się z twórczością:
http://bajzel-antystyczny.blogspot.com/

A tutaj polubić:

https://www.facebook.com/BajzelAntYstyczny