Festiwal Akcept – ponieważ to czwarta już edycja tej organizowanej w Trójmieście imprezy, nie wymaga rekomendacji jako zupełnie nowa impreza na mapie wydarzeń artystycznych, a która cyklicznie odbywa się na scenie teatru GAK na gdańskiej Oruni. Gdański Archipelag Kultury zaprasza na moc wrażeń w terminie od 16 do 18 maja.

Festiwal Akcept to artystyczne spotkanie wielu podmiotów, które każdego roku zabierają głos w wielostronnym dialogu, wyrażanym poprzez prezentacje muzyczne, teatralne, plastyczne i inne formy ekspresji. Jedną z części konstruowanego w ten sposób dyskursu jest dyskusja organizowana w tzw. technologii otwartej przestrzeni – tym razem skoncentrowana wokół tematu: Pomiędzy upełnomocnieniem a manipulacją – wokół relacji z osobą z niepełnosprawnością intelektualną. Zamysłem tak zaprojektowanej dysputy jest zaproszenie do udziału w niej możliwie szerokiego kręgu podmiotów, często o bardzo zróżnicowanych, a nawet odmiennych kompetencjach, reprezentujących rozmaite profesje i zainteresowania, wywodzących się z różnych lokalizacji, dysponujących określonym kulturowym kapitałem. Głos każdego z nich jawi się tak samo ważny i doniosły, stąd pomysł, by w „otwartej przestrzeni” mógł zostać nie tylko wypowiedziany, ale i uważnie wysłuchany.

Festiwal Akcept to nie tylko impreza dedykowana osobom z niepełnosprawnością (intelektualną), choć niewątpliwie znajdują się one w jej centrum. To wydarzenie będące niejako pretekstem i zachętą zarazem do publicznej dyskusji oraz namysłu nad zjawiskiem inności i różnorodności, które wpisane w przestrzeń życia codziennego nieustannie skłania do stawiania pytań o miejsce i rolę osoby niepełnosprawnej oraz tych, którzy jej towarzyszą, na arenie zdarzeń potoczności. Wymienione w tym obszarze kwestie i formułowane wokół nich zapytania rzadko znajdują jednoznaczne i precyzyjne rozstrzygnięcia. Podejmowane przez różne strony, zyskują rozmaite drogi interpretacji i uzewnętrznienia: w jednostkowym i niepowtarzalnym doświadczeniu jako wycinek (auto)biografii, w publicznej polemice, czy przenosząc się ze sceny realności, na scenę aluzji do rzeczywistości. Znajdują ekspresję jako prezentacje teatralne, muzyczne, plastyczne, które przybliżają ów spleciony z niepełnosprawnością świat oraz sensy i znaczenia, jakie nadają mu egzystujące z nią postaci.