Projekt Spotkajmy się Pomiędzy realizowany przez Stowarzyszenie Inicjatywa Razem był skierowany do społeczności jednej z warszawskich dzielnic – Wawra. Przedsięwzięcie składało się z szeregu działań artystycznych, podejmowanych wspólnie przez dwa pokolenia mieszkańców dzielnicy – seniorów i młodzież. Poprzez wspólne tworzenie rozmaitych form dokumentalnych – fotograficznych, filmowych i dźwiękowych, pragnęliśmy ożywić aktywność społeczną, wzbudzić patriotyzm lokalny, poszerzyć znajomość historii dzielnicy oraz zintegrować pokolenia. Zebrany materiał stanowi zalążek Wawroteki: Wawerskiego Archiwum Historii Mówionej, która będzie rozbudowywana w przyszłości.

Projekt realizowany był w jednej z dzielnic Warszawy – Wawrze. Przestrzeń ta stanowiła istotę wszelkich działań – zarówno związanych z eksplorowaniem topografii, jak i dotyczących zbierania opowieści zakorzenionych w historii i osobistych wspomnieniach opowiadaczy. Projekt skierowany był do wszystkich mieszkańców i sympatyków dzielnicy. Beneficjentami działań byli seniorzy, a zbieraczami historii –młodzież gimnazjalna i licealna, która pracowała pod opieką animatorów i artystów.

Przeszłość Wawra jest skarbnicą inspirujących tematów, począwszy od historii związanej z II wojną światową, poprzez tradycje letniskowe i sanatoryjne, historię kolejki wąskotorowej, wreszcie praktykowane tu, a odchodzące już w niepamięć tradycyjne rzemiosła, czy też życie artystyczne mieszkańców.

Równie istotną motywacją projektu była zauważona potrzeba aktywizacji mieszkańców i działań na rzecz integracji międzypokoleniowej skupionych wokół ważnego dla wszystkich grup tematu.

Przedsięwzięcie składało się z szeregu działań artystycznych realizowanych wspólnie przez dwa pokolenia mieszkańców dzielnicy – seniorów i młodzież. Międzypokoleniowe grupy wspólnie tworzyły rozmaite formy dokumentalne – fotograficzne, filmowe i dźwiękowe, a następnie opracowały i realizowały koncepcję prezentowania efektów pracy w przestrzeniach publicznych dzielnicy.

Obszarem twórczych poszukiwań były wszystkie przejawy pamięci zbiorowej i indywidualnej. Korzystając z praktyki historii mówionej, zbierane były opowieści i anegdoty związane z dzielnicą – poszczególnymi miejscami, osobami i zdarzeniami.

Pierwszym etapem projektu było zawiązanie międzypokoleniowych grup warsztatowych i opracowanie koncepcji wspólnego działania. Następnie rozpoczęto gromadzenie materiału - nagrywanie opowieści, tworzenie reportażowych form dokumentalnych, filmowych i fotograficznych.

Równocześnie organizowane były warsztaty, podczas których młodzież, pod nadzorem fachowców udzielających wsparcia technicznego i merytorycznego, pracowała z zebranym materiałem - obrabiała zdjęcia, montowała filmy oraz budowała Wawrotekę: Wawerskie Archiwum Historii Mówionej.

Efekty pracy - zdjęcia i formy filmowe - były prezentowane podczas wystaw i pokazów organizowanych w trakcie trwania projektu w przestrzeni publicznej dzielnicy, a także podczas wydarzenia finałowego. Miało ono charakter pikniku rodzinnego połączonego z multimedialnym wernisażem. Wśród osób zaproszonych na wydarzenie byli nie tylko mieszkańcy dzielnicy, ale wszyscy zainteresowani działaniami mającymi na celu integrację międzypokoleniową. Spotkanie stało się zatem swoistą platformą wymiany praktycznej wiedzy i dobrych praktyk w tym zakresie.

Podczas zbierania opowieści korzystano z metody historii mówionej (oral history), interdyscyplinarnej metody badawczej, polegającej na rejestrowaniu, badaniu i archiwizowaniu wspomnień istniejących w pamięci jednostkowej i zbiorowej. Historia mówiona jest nie tylko metodą badań. Przede wszystkim stanowi dialog między opowiadającym a słuchającym; dialog, który pozwala spotkać się pomiędzy przeszłością a teraźniejszością, między „wtedy” a „teraz”, między „tam” a „tu”.

Zebrany materiał był podstawą dalszych działań o charakterze artystycznym, które można zaklasyfikować do zdarzeń z pogranicza site-specific. Bowiem dzieła, silnie związane z miejscem, stworzone zostały z myślą o funkcjonowaniu w precyzyjnie określonej przestrzeni dzielnicy.

Efektem projektu jest 10 filmów, 10 reportaży fotograficznych oraz ponad 200 historii w postaci plików audio, które zarchiwizowane są w internetowym Wawerskim Archiwum Historii Mówionej – Wawrotece.

Ponad półroczne trwanie projektu pozwoliło zbudować relacje międzypokoleniowe i wykształcić wśród uczestników kompetencje kulturowe, artystyczne i społeczne. Aktywny udział w tworzeniu archiwum, rozbudzenie zainteresowania „małą ojczyzną” i chęci do działania na jej korzyść oraz umiejętność wzajemnego słuchania przyczyniły się do dowartościowania uczestników projektu. To oni, a nie organizatorzy, stali się autorami Wawroteki. Zaktywizowały się wycofane przez wiek osoby starsze, a młodzież poznała i twórczo wykorzystała elementy sztuk wizualnych.

Projekt współfinansowany został przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej w ramach Rządowego Programu na rzecz Aktywności Społecznej Osób Starszych na lata 2012-2013.

Patronat honorowy nad projektem roztoczyła Burmistrz Dzielnicy Wawer, Jolanta Koczorowska. Partnerami projektu było Wawerskie Towarzystwo Uniwersytetu III Wieku, którego członkowie aktywnie włączali się w działania międzypokoleniowych grup oraz Stowarzyszenie Serduszko dla Dzieci, w siedzibie którego odbywały się warsztaty audiowizualne. Patronat medialny nad wydarzeniem objęło Radio dla Ciebie i Wiadomości Sąsiedzkie.

Więcej informacji: http://www.kulturalnywawer.pl/index.php/wawroteka