A3Teatr. Kolekcjonerzy Wzruszeń to – jak mówią o sobie twórcy zespołu - teatr różności, teatralne panopticum. Nie posługuje się tekstem, chociaż ten czasami pojawia się w spektaklach grupy. Nie jest teatrem tańca, a jednak ruch łączy z muzyką. Nie jest pantomimą, a gloryfikuje gest ten najbardziej nieznaczny. Nie tworzy linearnych historii… Jego znakiem rozpoznawczym jest ‘łuskanie pereł absurdu z rzeczywistości’, drwina i zabawa, celebracja ‘minimal art codzienności’.

Wywodzi się z najlepszych doświadczeń Teatru Cinema, z inspiracji twórczością Tadeusza Kantora, z metody Stanisławskiego, malarstwa Nowosielskiego, Boltańskiego, ze starych szkiców i rycin. A3Teatr powstał w 2007 roku z inicjatywy Darka Skibińskiego, Janka Kochanowskiego i Bogusława Siwko - aktorów przez ponad 18 lat związanych z w Teatrem Cinema, którego stylistykę kontynuują.

Artyści A3Teatr gestem, ruchem, tańcem przetwarzają codzienność, tworząc z niej kod rytuałów. Kolekcjonują wzruszenia, charakterystyczne postaci sceniczne i rozpoznawalny język teatralny. Obserwują rzeczywistość, wyławiają z niej niby proste zdarzenia i gesty, które na scenie nabierają zupełnie nowych znaczeń, tworzą kod rytuałów. Wpisują się w przestrzenie obiektu, nawiązują kontakt z widzem, intrygują przechodnia, wciągają go w interakcje.

A3 Teatr poszukuje nowych form wypowiedzi scenicznej, nowych form działania teatralnego i parateatralnego, a także istotnych form komunikacji wewnątrz zespołu – właściwego języka w pracy teatralnej oraz w dialogu z widzem. A3 Teatr jest też miejscem pracy dla kolejnych pokoleń aktorów przejmujących i rozwijających autorską metodę sztuki aktorskiej – minimal artu, która podobnie jak minimalizm w sztukach plastycznych, szczególnie w rzeźbie, zmierza do stosowania elementarnych, powtarzalnych gestów, ruchów. Spektakle zespołu odnoszą się do problematyki świata współczesnego. Filtrując je przez wrażliwość wyczuloną na absurd i surrealizm dnia codziennego, obudowując w muzykę i formy ruchowe, pogranicza taneczne - A3Teatr tworzy opowieści liryczne, pełne humoru i dystansu wobec otaczającej rzeczywistości. Prezentuje je na polskich i zagranicznych scenach oraz festiwalach, m.in. w Warszawie, Poznaniu, Wadowicach, Jastrzębiu Zdroju, Bielefeld, Brukseli, Saragossie (Expo 2009), Lwowie, Warszawie i Poznaniu. A3Teatr reprezentowany jest przez Stowarzyszenie „Pocztówka”, organizatora Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Wertep – wielkiego teatralnego święta na Podlasiu.

…Jeżeli chcesz sprawdzić czy to co widzisz, w czym uczestniczysz ma sens, poddaj to pod osąd absurdu i pozwól aby absurd zweryfikował tą rzeczywistość… Edward Lear

Geneza spektaklu:

Punch & Judy to popularne brytyjskie widowisko lalkowe, złożone z sekwencji krótkich scen, obrazujących dynamiczne interakcje między bohaterami, najczęściej pomiędzy skłonnym do przemocy Punchem oraz jego żoną Judy. Przedstawienie sięga korzeniami do XVI-wiecznej włoskiej commedii dell’arte. Uważa się, że Mr. Punch po raz pierwszy pojawił się jako bohater ulicznego teatru lalek w 1662 r. w londyńskim Covent Garden, prawdopodobnie pod postacią wysokiej na trzy stopy marionetki. Najwcześniej w 1785, lub tuż przedtem, po raz pierwszy ujrzano Puncha jako pacynkę, po czym ok. 1800 r. tradycja przybrała swój ostateczny kształt.

Bohaterowie Punch & Judy nie są stali i niezmienni, przypominają raczej obsadę opery mydlanej lub postaci z podań ludowych. Podczas gdy dwójka głównych protagonistów musi się pojawić zawsze, pozostałe „osoby dramatu” mogą wystąpić lub nie, w zależności od decyzji twórców widowiska. Nie ma żadnej ujednoliconej, właściwej wersji Punch & Judy. – opowieść rozwija się jako sekwencja dowolnych zdarzeń, publiczność może przyłączyć się lub wyjść w każdym momencie, a całe przedstawienie jest improwizowane. Zachowało się kilka starych scenariuszy tragedii Puncha i Judy, ale żaden szanujący się twórca nawet nie marzy o wiernej ich realizacji. Gdyby tak uczynił zamiast samodzielnie rozwijać własną interpretację ustnie przekazywanej tradycji, słynny dramat Puncha stałby się wkrótce rzeczą martwą i archaiczną, a nie kryjącą w sobie ogromny potencjał i wciąż aktualną formą teatralną, jaką jest obecnie.

Punch i Judy to polska wersja brytyjskiej opowieści o wiecznie kłócących się małżonkach. Punch jest rozbrykanym wisusem, Judy - wrzaskliwą matroną. Toczą ze sobą podjazdową bitwę o przywództwo w sytuacjach, jak najbardziej banalnych i przydarzających się na co dzień.. Historia nabiera rozpędu, rozmachu i rubaszności kiedy do akcji wkraczają postaci Konia, Psa, Policjanta i Doktora….

Spektakl grany jest w konwencji komedii dell arte i opiera się na komizmie sytuacyjnym.. Wykorzystuje żart, kpinę, ironię i ciętą ripostę do zbudowania zaskakującej interakcji z publicznością. Dzięki wartkiej i lekkiej (ale nie bezmyślnej) akcji wciąga w swój absurdalny świat zarówno dzieci jak i dorosłą publiczność.

Reżyseria: Darek Skibiński Kostiumy, scenografia: Agnieszka Gierach Występują: Wiktor Malinowski, Mirosław Szczypek, Artur Żebrowski. Jacek Hałas - aranżacja i śpiew, wykonanie tekstów polskich, głosy z offu.

TEATR A3Teatr. Kolekcjonerzy Wzruszeń (Polska) Punch i Judy 28 czerwca, Rynek Nowego Miasta, godz. 18.00 29 czerwca, Rynek Nowego Miasta, godz. 17.00