Są takie dzieła, które nigdy nie stracą na ważności. Są tacy twórcy, którzy nigdy się nie znudzą. Wreszcie, są tacy ludzie teatru, którzy wciąż inspirują się tymi najwybitniejszymi i dlatego wciąż powstają coraz to nowsze adaptacje znanych dzieł. Przykłady? Kolejny spektakl na podstawie sztuki Gabrieli Zapolskiej czy kolejne przedstawienie w oparciu o opowiadania Brunona Schulza. Może warto więc sprawdzić, czym różnią się te interpretacje od innych, już powstałych? Zapraszamy!

„MORALNOŚĆ PANI DULSKIEJ”
15 i 16 maja, godz. 19:00 oraz 12 czerwca, godz. 19:00
Centrum Sztuki Współczesnej SOLVAY, ul. Zakopiańska 62

Dlaczego „Moralność Pani Dulskiej”? Bo to tekst, który w doskonały sposób uosabia dzisiejszą klasę średnią. Tekst, który dosłownie i wprost obśmiewa to, co można zaobserwować na co dzień. W końcu tekst, który choć osadzony w innej rzeczywistości, obrazuje współczesne nam zakłamanie, obłudę, wszechobecny egoizm, pogoń za pieniądzem i życie w niewygodnych, które jednocześnie daje pewne układy, reprezentuje określony poziom społeczny. Sztuka Zapolskiej wyśmiewając ludzki prymitywizm, fałsz i podporządkowanie wartościom materialnym, to wypisz wymaluj odbicie świata, który tworzy nasze pokolenie. Który sami sobie tworzymy.

Gdyby Zapolska miała szansę zaglądnąć do współczesnych, porządnych domów mogłaby się tylko uśmiechnąć pod nosem. Z pewnością przyglądałaby się ludziom z taką samą nienawiścią, z jaką traktowała mieszczaństwo swoich czasów. I dziś nie zabrakłoby dla niej tematów do drwin. Bo czy mało to dzisiaj wygodnych Zbyszków? Sprytnych i przebiegłych Juliasiewiczowych? Hanek, które polują na bogatych mężów po galeriach…. handlowych? Hesiek, a może Melek, które od małego uczone są, że w życiu należy się dobrze ustawić, bo czasy mamy takie trudne. Pierdołowatych mężów, którzy dla świętego spokoju machają ręką na wszystko? I w końcu, mało to w naszym dzisiejszym świecie Dulskich – zakłamanych, obłudnych i chciwych?
Może nawet więcej… może więcej…

Obsada:
Dulska – Zina Zagner
Dulski – Wojciech Galzinski
Zbyszek – Paweł Zaczyk
Hesia – Klaudia Framęga
Mela – Ewa Wojcikowska
Juliasiewiczowa – Anna Dzierża
Hanka – Sandra Guzowska
Lokatorka – Marzena Figiel
Tadrachowa – Justyna Kowalska
Reżyseria: Zina Zagner
Choreografia: Krzysztof Deamon Satora
Muzyka: Damian Gromala, ENHAP
Scenografia: Agnieszka Wierny
Realizacja: Łukasz Skłodowski
Projekty graficzne: Paweł Kociszewski

„JAK Z ALMODOVARA”
Spektakle: 28, 29 i 30 maja, godz. 19:00
Centrum Sztuki Współczesnej SOLVAY, ul. Zakopiańska 62

Fabuła tej absolutnie niezwyczajnej historii rozpięta jest między prowincjonalnym polskim miasteczkiem, takim jakich wiele, z nową kostką brukową i starymi brudami, a wykwintnym salonem w stolicy z widokiem na Pałac Kultury. O czym opowiada komedia? O tym, że marząc o spełnieniu pragnień można wyjechać do stolicy, na zachód, rozwieść się, porzucić i odciąć od tego, co było, lecz stać się to może bez jakiejkolwiek gwarancji, że problem nie powędruje za nami. Ten problem to: co zrobić ze swoim życiem i ze swoją wolnością. Bożenka (Anna Dzierża), główna postać spektaklu, z kobiety uwięzionej przez egoistycznego męża (Karol Zapała), zapędzona do kuchni i dziecka, kreuje się na bohaterkę współczesności. Wyjazd do stolicy całkowicie odmienia jej życie i relacje z ludźmi. Przez jej salon – dedykowany kobiecej dominacji – przewijają się ulegli i dominujący, rządzeni i rządzący, zawodowcy i amatorzy – w poszukiwaniu własnego stylu i spełnienia. Porzucony Golo wędruje za Bożenką do stolicy, by po wielu przejściach mogła otworzyć się przed obojgiem druga szansa.

Paweł Zapendowski w komedii „Jak z Almo…” wraca do swojego ulubionego europejskiego reżysera Pedro Almodovara. Naśladuje jego styl i bawi się nim, odpowiadając na oczekiwania widowni: stworzenia na scenie unikalnej atmosfery wyjętej z kultowych filmów i śledzenia zwyczajnie-niezwyczajnych historii ludzi z „sąsiedztwa”. Jest to „Almodovar nad Wisłą” – odnaleziony w prowincjonalnej, obciachowej Polsce klasy „B” oraz w stolicy – atakowanej na co dzień przez „słoiki”, drogiej, szykownej, zakochanej w sobie i uważającej się za pępek świata. Oglądamy świat dobrze znany, wykreowany z przerysowaniem, przesadą i nie pozbawiony czułości dla przedstawianych postaci, jak w obrazach hiszpańskiego mistrza.

Autor: Paweł Zapendowski
Reżyseria: Przemysław Sejmicki
Obsada: Anna Dzierża, Karol Piotr Zapała, Aneta Stachyra, Ewa Trzewicarz, Filip Jurkowski, Wojciech Gałziński, Edward Gorzkowicz, Kamila Brodacka, Marek Wolny, Katarzyna Niemiec
Stylizacja: Agnieszka Rokosa von Zehfelden oraz Szkoła Wizażu i Stylizacji „Artystyczna Alternatywa”

„TROCHĘ MIŁYCH DEFORMACYJ I GARŚĆ BEZSENSOWNYCH DZIWACTW”
Spektakl w oparciu o teksty i twórczość malarską Brunona Schulza
22 maja, godz. 19:00
Klub Kultury Kazimierz, ul. Krakowska 13

„Trochę miłych deformacyj i garść bezsensownych dziwactw” to pokaz pracy powarsztatowej, spektakl plenerowo-sceniczny, bazujący na opowiadaniach Brunona Schulza i inspirowany jego twórczością malarską. Widowisko jest efektem pracy warsztatowej grupy powstałej przy Teatrze Powidok, działającego w ramach Fundacji Wspierania Kultury „Powidok”.

Naszym pierwotnym zamiarem było „oswoić” przestrzeń, w której Teatr Powidok rozpoczynał swoją pracę. Przestrzeń sali kameralnej Klubu Kultury Kazimierz, znajdującej się w zabytkowej, przepełnionej historiami kamienicy, przy ul. Krakowskiej 13 na Kazimierzu. Nie zapominając, że jako grupa artystyczna byliśmy tam jeszcze „obcy” chcieliśmy zapoznać się z mieszkańcami, „pokazać się”, przyzwyczaić do naszej obecności oraz rozpocząć dialog. W projekcie zatem postanowiliśmy oprócz przestrzeni czysto teatralnej, scenicznej, zaangażować w działania również przestrzeń, którą dzielimy z mieszkańcami kamienicy: bramę wejściową, przejście prowadzące do klatek schodowych, dziedziniec, znajdujący się tam ogród czy nawet trzepak. Sceny zatem rozgrywają się w miejscach pozornie nieteatralnych, niesprzyjających działaniom artystycznym, wpisującym się jednakże niezwykle w poetykę opowieści Schulza i z nią korespondującym.

Bruno Schulz w swoich opowiadaniach „oprowadza” niejako czytelnika po albumie swoich wspomnień z czasów dzieciństwa i wczesnej młodości. Wykorzystując formę retrospekcji, przywołane zostają historie i inscenizowane opowieści. Bohaterowie Schulza budzą się z letargu, otrzepują z kurzu zapomnienia, wychodzą ze zdjęć i obrazów, by zaistnieć na scenie i opowiedzieć nie tylko o sobie, swojej historii, ale również o teatrze i o ludziach, którzy ten teatr tworzą.

Adaptacja i reżyseria: Pamela Leończyk
Scenografia: Agnieszka Wierny
Obsada: Agnieszka Wierny, Izabella Grzybowska, Aneta Stachyra, Agata Pisiewiczz, Malgorzata Kujawa, Krzysztof Stanio, Wojciech Galzinski, Hubert Herduś, Adam Piotr Daniel Śmiech, Krzysztof Sylwester Rajca, Marlena Arlett Sułkowska, Lidia Greta Bryja, Patrycja Anna Cieslak, Paulina Dykiel, Paweł Zaczyk
Wstęp wolny!