"Polemira. Niesłusznie zapomniana" Hanny Faryny-Paszkiewicz to historia Marii Jehanne Wielopolskiej, głośnej pisarki i zaciekłej publicystki z okresu dwudziestolecia międzywojennego. Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Nisza przy wsparciu Narodowego Centrum Kultury.

Maria Jehanne Wielopolska (1882–1940) – „stara weredyczka, która popsuła sobie życie prawdomównością”, „czerwona hrabina”, „arcywarchoł w spódnicy”, „zażarta piłsudczyca”, autorka głośnych książek (Pani El., Faunessy, Femina, Kryjaki), która „stoczyła się w dziennikarstwo”. W obronie swoich przekonań, zmienianych czasem o 180 stopni, toczyła zaciekłe publicystyczne boje.

Gorszyła Kościół, irytowała Antoniego Słonimskiego. W dwudziestoleciu poświęcano jej złośliwe karykatury i satyryczne wierszyki, wyśmiewano w noworocznych szopkach. Po wojnie długo o Wielopolskiej nie pamiętano. Dopiero w ostatnich latach dostrzeżono, że to ona na równi z Zofią Nałkowską dała początek feminizacji kultury.

Hanna Faryna-Paszkiewicz, historyczka architektury, nie analizuje twórczości Marii Jehanne, lecz wydobywa z cienia fascynującą postać.