Teatr Wielki - Opera Narodowa w Warszawie ma przyjemność zaprosić dziś, 12 czerwca o godz. 19:00 na poetyckie dzieło "Oniegin".

Sceny liryczne w trzech aktach (siedmiu obrazach)
Libretto: Piotr Czajkowski, Konstantin Szyłowski wg Aleksandra Puszkina

Kimkolwiek jesteś, cokolwiek utracisz, nie pozbędziesz się swojego cienia, swojej pustki – zdaje się mówić puszkinowski bohater w przejmującej inscenizacji Trelińskiego. Bezszelestna zjawa stąpa za nim krok w krok. Niczym rozczarowany anioł, wyparty aspekt świadomości lub sekundant życiowych potknięć. Igra z bohaterem. Magnetyzuje widza. Łaknie kontrastów. Biegunów potęgujących emocje na zasadzie dopełniających się przeciwieństw jest tu wiele. W przestrzenie pustki wkraczają ostre światła, w takt żywiołowego poloneza maszerują trupie twarze. Niepokojące, mocne, zapadają w pamięć. Z nostalgicznie powracającym motywem muzycznym, który zatrzymuje bieg życia, zderzają się czerwone jabłka, witalne jak symbole pokusy. Rozczarowany Oniegin to typ bohatera często obecny w przedstawieniach Trelińskiego. Odzwierciedlenie kogoś na marginesie rzeczywistości. To człowiek zbędny, który utracił impet życia, zdziwienie, zachwyt, poczucie sensu. Może zaczynał z wielkim pakietem marzeń, ale kończy w pustce. Przeszywający motyw pustki w tym przedstawieniu, podbity wspaniałą scenografią Borisa Kudlički towarzyszy po wyjściu ze spektaklu jak ta bezszelestna zjawa. Nie daje się zapomnieć.

Dyrygent: Andriy Yurkevych
Reżyseria: Mariusz Treliński
Choreografia: Emil Wesołowski

źródło: organizator