Kino skandynawskie, a raczej nordyckie (do tej pory mimo ogromnego powinowactwa kulturowego i etnicznego Islandii nie uważa się za część Skandynawii) zawsze cieszyło się niezwykłą popularnością wśród polskich widzów. I najbliższe tygodnie owocować będą w wiele genialnych premier z Islandii - "Złotokap", "Droga do Reykjaviku", Danii - nominowana do Europejskiej Nagrody Filmowej "Nadzieja" czy trzech współpracujących krajów Danii, Szwecją i Norwegii - "Pod powierzchnią". Zapraszmy na wszystkie już od piątku!

28 sierpnia, piątek
19:00 Złotokap (Gullregn), reż. Ragnar Bragason, Islandia/Polska 2020, 115 min. MS

29 sierpnia, sobota
17:00 Złotokap (Gullregn), reż. Ragnar Bragason, Islandia/Polska 2020, 115 min.
21:30 Pod powierzchnią (Breaking Surface), reż. Joachim Hedén, Dania/Szwecja/Norwegia 2019, 82 min.

30 sierpnia, niedziela
20:30 Daleko od Reykjaviku (Héraðið), reż. Grímur Hákonarson, Islandia 2019, 93 min. – pokaz przedpremierowy

1 września, wtorek
20:00 Pod powierzchnią (Breaking Surface), reż. Joachim Hedén, Dania/Szwecja/Norwegia 2019, 82 min. MS

2 września, środa
19:00 Nadzieja (Håp), reż. Maria Sødahl, Norwegia 2019, 126 min.  – pokaz przedpremierowy 

3 września, czwartek
20:00 Biały, biały dzień (Hvítur, Hvítur Dagur), reż. Hlynur Pálmason, Islandia/Szwecja 2019, 109 min. MS
21:00 Złotokap (Gullregn), reż. Ragnar Bragason, Islandia/Polska 2020, 115 min.

SPRZEDAŻ BILETÓW W KASIE KINA ORAZ ON-LINE PRZEZ STRONĘ KINA

O FILMACH:

ZŁOTOKAP  - PREMIERA
Indiana Jonsdóttir żyje na osiedlu mieszkaniowym na przedmieściach Rejkjaviku, wśród imigrantów, którymi szczerze gardzi. Żeruje na państwowym systemie opieki, symulując niezliczoną ilość chorób. W swoim małym, prywatnym ogrodzie trzyma największą dumę i radość życia – nagradzane na konkursach ogrodniczych drzewko Laburnum (Złotokap). Jej codzienną towarzyszką jest sąsiadka Johanna, szara, dobrotliwa kobiecina pilnująca porządku we wspólnocie mieszkaniowej, której poczciwość Indiana bezceremonialnie wykorzystuje.
Pewnego dnia przedstawiciel Ministerstwa Środowiska składa Indianie wizytę, aby poinformować ją, że państwo egzekwuje nowe przepisy. Mówią one, że wszystkie rodzaje roślin, które nie rosły przed rokiem 1900, zostaną wyrwane z korzeniami.
W tej sytuacji jedyną pociechę kobiety stanowi jej syn Unnar. Unnar żyje w cieniu matki, stale przez nią strofowany. Indiana traktuje go prawie jak dziecko i trochę świadomie, a trochę podświadomie cały czas powstrzymuje jego rozwój starając się utrzymać go zależnym od siebie. Z niezadowoleniem obserwuje podejrzaną pasję syna jaką jest ochotnicza grupa ratunkowa.
Prawdziwym szokiem jest jednak dopiero wiadomość, że syn zakochał się w imigrantce. Wesołej, beztroskiej i szczerze oddanej Unnarowi Danieli trudno jest porozumieć się z przyszłą teściową. Tymczasem prawdziwy kataklizm dopiero przed Indianą.

NADZIEJA - POKAZ PRZEDPREMIEROWY

Co może się stać z miłością, gdy pewnego dnia pełna energii i wewnętrznej siły kobieta dowiaduje się, że ma przed sobą ledwie trzy miesiące życia?
Taka sytuacja zastaje Anję i jej męża Tomasa tuż przed Bożym Narodzeniem. Doświadczoną parę, która przez lata bardziej niż na wzajemnym uczuciu skoncentrowana była na prowadzonych równolegle karierach artystycznych. Ich małżeństwo przetrwało głównie ze względu na dzieci.
Kiedy w Wigilię Bożego Narodzenia kobieta dowiaduje się, że ma nawrót choroby i nieoperacyjnego raka mózgu, życie bohaterów rozpada się na kawałki i ulega przewartościowaniu. Troska miesza się ze skrywanymi od lat pretensjami, a trudnemu do okiełznania lękowi towarzyszy frustracja. Kolejne tygodnie pokażą, czy Anja i Tomas odnajdą w sobie uczucie, które kiedyś ich połączyło, oraz czy będą w stanie przejść przez ten rodzinny dramat razem.
Film duńskiej reżyserki oparty jest na jej własnych przeżyciach. Koncentrując się na parze głównych bohaterów, Sødahl tworzy subtelną i wyważoną opowieść o życiowych priorytetach, odpowiedzialności za drugą osobę oraz bliskości. To uniwersalne studium dojrzałego związku jest tak poruszające w dużej mierze za sprawą znakomitych kreacji Andrei Bræin Hovig i jednego z najbardziej rozpoznawalnych szwedzkich aktorów Stellana Skarsgårda.
Nominacja do Europejskiej Nagrody Filmowej

POD POWIERZCHNIĄ

Jak długo jesteś w stanie wytrzymać „Pod powierzchnią”? Najnowszy tytuł Joachima Hedena opowiada historię dwóch sióstr, których relacje nigdy nie były łatwe. Dziewczyny odziedziczyły po matce pasję do nurkowania, która pomaga im również w skracaniu dystansu pomiędzy nimi. Duża część filmu toczy się pod wodą, gdzie młodsza z sióstr Tuva, zostaje przygnieciona przez skałę na dnie morza. Jej starsza siostra Ida musi jak najszybciej znaleźć pomoc, niestety w promieniu kilku kilometrów nie ma żywej duszy. Rozpoczyna się morderczy wyścig z czasem, w którym każda sekunda jest na wagę życia i śmierci.

DALEKO OD REYKJAVIKU – PRZEDPREMIERA

„Daleko od Reykjavíku”, nowy film twórcy kinowego przeboju „Barany. Islandzka opowieść”, ponownie rozgrywa się w zachwycających pejzażach Islandii. Ten ujmujący komediodramat koncentruje się wokół wiejskiego życia, którego rutyną wstrząsają nieoczekiwane zdarzenia, a w ich centrum znajdzie się – do tej pory łagodna i pokorna – Inga. Kiedy z jej życia niespodziewanie zniknie mąż, a bohaterka odkryje jego tajemnice, smutek zamieni się w gniew skierowany przeciwko lokalnej wspólnocie. Po raz pierwszy w życiu Inga zaprotestuje i stanie do samotnej walki – i to z potężnym przeciwnikiem.

Kobieta nie zgadza się, by ją i sąsiadów doiła dłużej miejscowa spółdzielnia, której szefowie wpuszczają rolników w spiralę długów. Niczym islandzka Erin Brockovich, Inga rusza na wojnę z patologiczną korporacją i zastraszonymi sąsiadami, którzy wybierają milczenie. Samotne życie z dala od Reykjavíku wymaga odwagi, a zbuntowana kobieta wiele ryzykuje. Ale wychowana pośród surowej natury Inga odkrywa, że przez lata wyrzeźbiła ona także jej charakter. I że w lokalnej społeczności nie ma dla niej świętych krów.

„Daleko od Reykjavíku” w północną melancholię nieoczekiwanie wplata komizm, a przemianę bohaterki subtelnie łączy ze zmianami w jej otoczeniu: zima powoli przechodzi w zwiastującą nowe życie wiosnę, mrok ustępuje coraz dłuższym dniom, a w ich świetle staje się jasne, jaką należy obrać drogę. I że na tej drodze nie zawsze warto podążać za stadem.

BIAŁY, BIAŁY DZIEŃ

W biały, biały dzień, gdy nieba nie można odróżnić od ziemi, zmarli mogą mówić do tych, którzy wciąż żyją – głosi islandzkie powiedzenie. W taki też dzień ginie żona byłego szefa policji, która spada w przepaść rozpędzonym samochodem. Mimo żałoby, stara się on zacząć wszystko od nowa i odpowiedzieć sobie na pytanie, kim teraz jest. Pewnego dnia odkrywa tajemnicę, która pierwszy raz od dawna wzbudzi w nim silne emocje. Od tej pory zrobi wszystko, żeby dowiedzieć się prawdy o ich wspólnej przeszłości. „Biały, biały dzień” to osnuta islandzką mgłą historia żalu, zemsty i bezwarunkowej miłości.