15. listopada o godz. 20:00 po raz pierwszy Siesta w Drodze zawita do NOSPR w Katowicach.

Marcin Kydryński prezentuje Richard Bona & Alfredo Rodriguez Band. Zupełnie premierowy projekt Richarda Bony i Alfredo Rodrigueza wraz z zespołem muzyków.

Richard Bona to kameruński multiinstrumentalista, wokalista, twórca piosenek, basista, kompozytor, reżyser dźwięku i producent. Za tą listą kryje się życie, na podstawie którego można by napisać niejedną książkę.

Urodził się w 1967 r. w Mincie – małej wiosce w Kamerunie. W wieku pięciu lat rozpoczął naukę gry na balafonie (melodyczny instrument perkusyjny z drewnianymi sztabkami), występując w zespole muzyki tradycyjnej, w którym grał jego dziadek.

Po przeprowadzce do Douali, jedenastoletni wówczas Bona zaczął się udzielać jako gitarzysta w zespole tanecznym. W tamtym czasie odkrył swoje zainteresowanie muzyką jazzową. W 1989 r. przeprowadził się do Paryża, a następnie do Nowego Jorku (1995), szybko zyskując w obu miastach sławę jednego z najlepszych jazzmanów swojego pokolenia. Jego charyzmę natychmiast docenili najwięksi giganci jazzu: Bobby McFerrin, zespół Steps Ahead i wreszcie sam Pat Metheny, który zaoferował mu miejsce w swojej legendarnej „Grupie”.

Bona objechał świat dookoła w towarzystwie legend, by wkrótce zasłynąć jako autor własnych projektów, silnie zakorzenionych w afrykańskiej tradycji, zarazem jednak o europejskiej tradycji harmonicznej i amerykańskiej swobodzie właściwej jazzowemu światu.

Eklektyczny styl Bony wymyka się jednoznacznym ocenom krytyków. „Każdy basista, który mnie ogląda, myśli, że gram coś innego niż jest w rzeczywistości. Technika, którą stosuję, pozwala na łączenie wszystkiego z wszystkim, balafonu, gitary i wokalu. Wygląda to dziwnie. To, jak się ruszam, nie jest typowe dla basisty. Czy to źle? Nie wiem” – mówi Bona.

Alfredo Rodriguez - pianista i kompozytor urodzony w 1985 roku, jest starszym z dwóch synów Alfredo Rodrígueza, piosenkarza i kompozytora romantycznych piosenek oraz prezentera telewizyjnego. Studiował w klasie fortepianu w Konserwatorium Manuel Saumell, a następnie w Konserwatorium Muzycznym Amadeo Roldán jak również Instituto Superior de Arte – wszystkie te placówki znajdują się w Hawanie. W roku 2003 zdobył wyróżnienie w konkursie dla młodych muzyków jazzowych. W 2006 triumfował również na Montreux Jazz Festival.  W 2007 roku założył pierwszy zespół: Alfredo Rodrigueza Trio, wraz z Gastón Joya (kontrabas) i Michaela Olivera (perkusja). W 2009 roku Rodriguez towarzyszył ojcu jako członek zespołu koncertowego na trasie do Meksyku.
Jego album „Tocororo” został znakomicie przyjęty przez wielu entuzjastów muzyki jazzu latynoskiego. Tytułowy Tocororo jest ptakiem, który w klatce umiera ze smutku, odzwierciedla on nie tylko samo dążenie do wolności, ale też jej konieczność. To tylko niektóre symbole „Tocororo”. Album pełny jest ekspresyjnych tematów.

Alfredo współpracował z artystami jazzowymi, takimi jak Wayne Shorter, Herbie Hancock, Patti Austin, James Ingram, McCoyTyner, EsperanzaSpalding oraz Richard Bona. Brzmienie jego muzyki rozpoznawalne jest od pierwszej nuty.

Ponadto duetowi Richard Bona i Alfredo Rodriguez będzie towarzyszył czteroosobowy zespól