𝗪 𝘇𝘄𝗶𝗮̨𝘇𝗸𝘂 𝘇 𝘄𝗽𝗿𝗼𝘄𝗮𝗱𝘇𝗲𝗻𝗶𝗲𝗺 𝘄 𝗪𝗮𝗿𝘀𝘇𝗮𝘄𝗶𝗲 𝗰𝘇𝗲𝗿𝘄𝗼𝗻𝗲𝗷 𝘀𝘁𝗿𝗲𝗳𝘆 𝗼𝗿𝗮𝘇 𝘁𝘆𝗺𝗰𝘇𝗮𝘀𝗼𝘄𝘆𝗺 𝘇𝗮𝗺𝗸𝗻𝗶𝗲̨𝗰𝗶𝗲𝗺 𝗭𝗼𝗱𝗶𝗮𝗸𝘂 𝗱𝗹𝗮 𝘇𝘄𝗶𝗲𝗱𝘇𝗮𝗷𝗮̨𝗰𝘆𝗰𝗵, 𝗪𝘆𝘀𝘁𝗮𝘄𝗮: 𝗦́𝗰𝗶𝗮𝗻𝗮 𝗪𝘀𝗰𝗵𝗼𝗱𝗻𝗶𝗮. 𝗔𝗿𝗰𝗵𝗶𝘁𝗲𝗸𝘁𝘂𝗿𝗮 𝗭𝗯𝗶𝗴𝗻𝗶𝗲𝘄𝗮 𝗞𝗮𝗿𝗽𝗶𝗻́𝘀𝗸𝗶𝗲𝗴𝗼 𝗯𝗲̨𝗱𝘇𝗶𝗲 𝗻𝗮 𝗪𝗮𝘀 𝗰𝘇𝗲𝗸𝗮𝗰́ 𝗱𝗼 𝗽𝗼𝗻𝗼𝘄𝗻𝗲𝗴𝗼 𝗼𝘁𝘄𝗮𝗿𝗰𝗶𝗮 𝗽𝗮𝘄𝗶𝗹𝗼𝗻𝘂. 𝗪 𝘁𝘆𝗺 𝗰𝘇𝗮𝘀𝗶𝗲 𝘇𝗮𝗽𝗿𝗮𝘀𝘇𝗮𝗺𝘆 𝗱𝗼 𝗱𝘇𝗶𝗮ł𝗮𝗻́ #𝗼𝗻𝗹𝗶𝗻𝗲, 𝘄 𝗿𝗮𝗺𝗮𝗰𝗵 𝗸𝘁𝗼́𝗿𝘆𝗰𝗵 𝘂𝗱𝗼𝘀𝘁𝗲̨𝗽𝗻𝗶𝗺𝘆 𝗶𝗻𝘁𝗲𝗿𝗮𝗸𝘁𝘆𝘄𝗻𝘆 𝗽𝗿𝘇𝗲𝘄𝗼𝗱𝗻𝗶𝗸 𝗽𝗼 𝘄𝘆𝘀𝘁𝗮𝘄𝗶𝗲, 𝗱𝗼𝗱𝗮𝘁𝗸𝗼𝘄𝗲 𝗺𝗮𝘁𝗲𝗿𝗶𝗮ł𝘆 𝘄𝗶𝘇𝘂𝗮𝗹𝗻𝗲 𝗼𝗿𝗮𝘇 𝗽𝗿𝘇𝘆𝗴𝗼𝘁𝘂𝗷𝗲𝗺𝘆 𝘀𝗲𝗿𝗶𝗲̨ 𝘄𝘆𝗱𝗮𝗿𝘇𝗲𝗻́ 𝘁𝗼𝘄𝗮𝗿𝘇𝘆𝘀𝘇𝗮̨𝗰𝘆𝗰𝗵 𝘇𝗲 𝘇𝗱𝗮𝗹𝗻𝘆𝗺 𝘂𝗱𝘇𝗶𝗮ł𝗲𝗺.

Supernowoczesna, wielkomiejska i modna, skrojona na miarę centrum europejskiej metropolii – taka była Ściana Wschodnia w pierwszych dekadach swojego istnienia. Wielkie założenie urbanistyczne i wypełniająca je wybitna architektura powstawały jako część budzącego się po odwilży 1956 roku życia kulturalnego i miejskiego. Pasaż Śródmiejski z nowoczesnymi domami handlowymi, wieżowcami i pawilonową, modernistyczną architekturą miały być wyrazem nowych ambicji środowiska twórczego i władz państwowych. Projekt był symbolem nowego kierunku w rozwoju Warszawy i Polski, miejscem na pokaz, enklawą Zachodu w bloku wschodnim. Ściana Wschodnia wraz z Domami Towarowymi Centrum, Rotundą, Sezamem, Zodiakiem, Universalem i kinem Relax stawiała centrum Warszawy na równi z podobnymi realizacjami w Sztokholmie, Rotterdamie czy Paryżu. Wykraczając daleko poza jakości przestrzenne, zajęła istotne miejsce w popkulturze, jest obecna w życiu codziennym warszawiaków i – rozpoznawalna w skali całego kraju – buduje ważny fragment tożsamości stolicy.

Zbigniew Karpiński, główny projektant założenia, kierujący zespołem i koordynujący prace na Ścianie Wschodniej, jest drugim obok swojego największego dzieła, bohaterem ekspozycji. Szczególną uwagę poświęcamy jego projektom budynków i osiedli śródmiejskich, poszukiwaniu typologii i kształtowaniu miejsca styku budynku i przestrzeni publicznej.

Ściana Wschodnia ukazana jest z dwóch perspektyw – przestrzennej i kulturowej. Jakość architektoniczna i urbanistyczna projektu, przemiany od konkursu po realizację zostały pokazane w kontekście ich społecznego odbioru. Wystawa prezentuje życie, które wypełniło Ścianę Wschodnią – jej codzienność, przypisywane jej znaczenia i szczególną pozycję jako kultowego miejsca rozrywki, handlu, spotkań, barów i sklepów, tła dla wielkich wydarzeń propagandowych. Przyglądamy się przekształceniom, którym ta unikatowa i zabytkowa już przestrzeń poddawana jest w ostatnich dekadach.  Wykraczając poza historyczne opracowanie, zastanawiamy się, czym Ściana Wschodnia jest dla współczesnej Warszawy i jakie wnioski możemy wyciągnąć na przyszłość z doświadczeń Karpińskiego i jego zespołu.