Autor książki, zdając sobie sprawę z ważności wspólnoty rodzinnej, ukazuje jej fundamenty, genezę i przejawy aktualnego funkcjonowania. Jako swą optykę obiera ujęcie rodziny jako związku osób w procesie dynamicznego rozwoju oraz zaprezentowanie jej w różnych kontekstach. Podejmuje również próbę ukazania tej zasadniczej grupy społecznej w układzie rozwojowym.

Czytelnik znajdzie w opracowaniu rozdziały poświęcone m.in.: domowi rodzinnemu jako pierwotnemu wzorcowi struktury społecznej, narzeczeństwu jak instytucji prowadzącej do zbudowania małżeństwa, małżeństwu jako diadzie w toku żmudnego rozwoju, kohabitacji, kobiecie, męskości, stanowi współczesnego ojcostwa, motywom posiadania dzieci i płynącym z tego „zyskom“, rodzinie jako podstawowej przestrzeni życia i uczenia się człowieka.