“Big Time" to album o ekspansywnej sile nowej miłości, ale ten blask i optymizm jest przytłumiony przez głębokie i wielowarstwowe poczucie straty.

W trakcie procesu pogodzenia się Olsen z własną odmiennością i konfrontacji z traumami, które powstrzymywały ją przed pełną akceptacją siebie, poczuła, że nadszedł czas, by ujawnić się jako osoba queer, co było barierą, której od dawna unikała. "Wreszcie, w dojrzałym wieku 34 lat, mogłam być sobą" - mówi. Trzy dni później zmarł jej ojciec, a wkrótce potem matka. Odłamki tego żalu - skrócenie szansy na to, by rodzice w końcu dostrzegli ją pełniej - są rozsiane po całym albumie.

Trzy tygodnie po pogrzebie matki była już w studiu, nagrywając ten niezwykle mądry i czuły album. Strata od dawna jest tematem elegijnych piosenek Olsen, ale niewielu potrafi pisać elegie z taką beztroską energią jak ona. Jeśli ta pękająca w szwach, biegnąca w dół energia wydawała się nie do pokonania w jej twórczości, ten album dowodzi, że Olsen pisze teraz z bardziej zakorzenionego miejsca, w którym jest jasność. Pracuje z elastycznym, ekspansywnym panowaniem nad swoim głosem - zarówno pod względem dźwiękowym, jak i artystycznym. Są to piosenki nie tylko o transformującej się żałobie, ale także o odnajdywaniu wolności i radości w niedostatkach, które się pojawiają.

Materiał został zarejestrowany i zmiksowany przez współproducenta Jonathana Wilsona w jego Fivestar Studios w Topanga, w Kalifornii. Do współpracy w studiu artystka zaprosiła Drew Ericksona (fortepianie, organy i aranżacje smyczkowe) oraz koleżankę z zespołu Emily Elhaj (gitara basowa).

Lista utworów:

1. All The Good Times
2. Big Time
3. Dream Thing
4. Ghost On
5. All The Flowers
6. Right Now
7. This Is How It Works
8. Go Home
9. Through The Fires
10. Chasing The Sun