Bowiem istnieje zasada, że wszechświat daje zawsze co najmniej dwa razy tyle ile zabrał…
Ona jest księgową w wielkiej korporacji. I choć niczego jej nie brakuje czuje się wybrakowana, zamknięta pod kloszem samotności.

On jest prawnikiem, który karze się za śmierć swej siostry lądując na ławkach w parku u boku bezdomnych.
Tych dwoje niby nic nie łączy, ale jedno wydarzenia sprawia iż okazuje się że łączy ich wszystko.
Ich losy łączą się, gdy słyszą płacz małego dziecka wydobywający się ze śmietnika.
Czy uda się ocalić tylko jedno życie?
A może to wydarzenie przyczyni się do ocalenia wielu…
To opowieść o miłości, o wybaczaniu zarówno sobie
jak i innym, o przeznaczeniu, o drugich szansach,
o opiece wszechświata i cudach z nieba.
O tym jak życie potrafi być przewrotne i jak jedna chwila może zmienić wszystko.
Bo miłość to najtwardszy materiał z którego można zbudować życie.