To, co charakteryzuje Natalię Pietruszkę, to kompletny brak asertywności. Obawia się, że prozaicznym „nie“ sprawi komuś przykrość. Jej niewprawność w odmawianiu owocuje ciążą w młodym wieku i kilkoma bezsensownymi związkami. Nie umie odmówić również Kamilowi, którego poznała całkiem niedawno. Wbrew początkowej niechęci córki godzi się spędzić z nim tydzień w rodzinnym majątku we wsi Dobrowola, aby wziąć udział w przyjęciu urodzinowym seniorki rodu, babci Honoraty. Rodzina Dobrowolskich okazuje się dość specyficzna: od starszej pani, przez rodziców i wujostwo, po rodzeństwo Kamila, w tym – co najważniejsze – jego brata Jarka. To książka lekka, urocza, pełna uczuć, empatii, świetlików, miodu i świń non stop zrywających się na wagary przez zepsute ogrodzenie. To historia o wielowymiarowej miłości, która nie zna ograniczeń wieku – wszak zakochują się nastolatki, ludzie dorośli i… staruszkowie. Ciepła powieść okraszona uroczą dawką humoru i pięknych dźwięków. Tak po prostu.