WOW#2. Trudno bez twardych kwalifikacji pisać o jakimkolwiek aspekcie World of Warcraft. W przypadku komiksów osadzonych w tymże świecie można jednak, a nawet trzeba, oceniać je jako historie, do zrozumienia których nie potrzeba dużego doświadczenia w obcowaniu z tą grą. Mimo, że takie przekonanie jest zgubne a analizy karkołomne, warto spróbować takiego odczytania, głównie ze względu na tych, którzy nie mieli styczności z jedną najpopularniejszych gier internetowych na świecie (wciąż z trudem przychodzi mi wyobrażenie takiej sytuacji). Publikacje komiksowe poszerzają i tak już bogaty zestaw produkcji osadzonych w uniwersum „WoW”, z których książki czy gry planszowe stanowią zaledwie wierzchołek całego biznesu narosłego wokół słynnej gry. Trudno jednak komiks Simonsona, Burana i Bowdena podsumować jako dzieło służące wyłącznie celom komercyjnym. Komiks powinien bowiem zadowolić również czytelników posiadających szczątkową wiedzę na temat World of Warcraft i dużą fascynację obrazkowym medium. Pod warunkiem, że wykażą się cierpliwością w poznawaniu nowego, hermetycznego świata.

Pierwszy tom łączył siedem odcinków (po raz pierwszy opublikowanych w 2007 roku) przedstawiających losy wojownika Lo’Gosha oraz kompanów: Brolla Bearmantle’a i Valeery Sanguinar (w nowych przygodach dołączy do nich Thatgas Anvilmar). Dotknięty amnezją wojownik w drugim tomie poznaje swoją tożsamość. Mimo tego, że okazuje się zaginionym władcą Stormwindu powrót na tron okazuje się niemożliwy. Lud świętuje bowiem objęcie władzy przez Variana Wrynna, który częściowo przywłaszczył sobie tożsamość Lo’Gosha. Nietrudno się domyślić, że „gra o tron” zrodzi wiele konfliktów i perypetii dostarczając przede wszystkim licznych powodów do walki. Luki fabularne oraz niewyraźne rysy postaci zdają się być w pełni rekompensowane właśnie efektownymi pojedynkami. Sceny te stanowić powinny dla większości czytelników mniejszą lub większą frajdę, głównie dzięki grafikom (i kolorom) Burana oraz Bowdena, które dość jednoznacznie przywołują idiom gier komputerowych (choć pewnie wielu odnajdzie tu rysy charakterystyczne dla mangi). Wszystko to zapewne wystarczy fanom serii, jednak osobom, które chcą sięgnąć po spójną historię wszystko to może okazać się niewystarczające. Nie stwierdzając jednoznacznie, że egzemplarz przeznaczony jest wyłącznie dla fanów – określiłbym go raczej mianem najlepszego kanału wstępu do obszernego i niejednorodnego świata World of Warcraft. Świata, z którego już nie ma wyjścia.

World of Warcraft, Tom 2
Scenariusz: Walter Simonson
Rysunki: Jon Buran, Mike Bowden
Przekład: Jakub Kowalski
Wydawnictwo: Egmont
Wydanie: 2012