„Tajemnica Niny” to debiut literacki Moniki Siudy. Na kartach książki autorka powiada historię domu dziecka, założonego przez Ninę i Kubę, którym w opiece nad gromadką dzieciaków pomagają Marta i Tomek.

Wszystko zaczyna się w momencie, gdy Marta i Tomek razem z dzieciakami robią porządki w przydomowej altance, czym wzbudzają emocje u pozostałej dwójki opiekunów. Okazuje się że Nina i Kuba skrywają jakąś tajemnicę, którą nie zamierzają się podzielić. To rozpoczyna pasmo dziwnych zdarzeń.

Historia na pozór zwyczajnego sierocińca powoli rozpędza się, tracąc przy tym znamiona rzeczywistości. Oprócz realnie rozgrywających się wydarzeń, część akcji dzieje się w snach dwójki bliźniaków, ale młodzi bohaterowie nie mają klucza do rozwiązania zagadki. Pomimo ich nadzwyczajnych zdolności, kolejne tajemnice muszą zostać rozwiązane przez pełnoletnich mieszkańców domu. Dziwne znaleziska stawiają przed Martą i Tomkiem nie lada wyzwanie. Krok po kroku usiłują dość do prawdy i dowiedzieć się dlaczego bardzo interesują one pozostałą dwójkę opiekunów?  Książka łączy elementy kryminału  z odrobiną horroru. Aby nie zdradzać za dużo napiszę lakonicznie, że dobro walczy ze złem i nic nie jest takie jakie się wydaje. Zakończenie stanowi pewne zaskoczenie – bo co prawda nie jest oryginalne, za to do samego końca nieprzewidywalne.

Monika Siuda postawiła na stopniowanie napięcia i udało się to jej w stu procentach. Dawno nie miałam w rękach tak wciągającej książki. „Tajemnica Niny” nie daje spokoju nie tylko bohaterom ale i czytelnikowi, który z ciekawością odwraca kolejne strony aby odkryć prawdę. Monika Siuda buduje napięcie, umiejętnie przeskakując między wątkami i jest to niewątpliwie jeden z jej atutów.

Intrygująca fabuła niestety ma pewne mankamenty – jest nieco przydługa. Niestety autorka ma tendencję do powtarzania się i tak np. jesteśmy cyklicznie informowani, że robi się coraz chłodniej bo idzie zima, albo, że Edi daje przyzwolenie na trzymanie za rękę przez siostrę tylko w snach. Jeszcze kilka sformułowań nieznośnie powtarza się na kartach powieści ale nie dyskredytuje to w żaden sposób autorki bo fabularny majstersztyk wynagradza te kilka powtórzeń.

Podsumowując  „Tajemnica Niny” to niezwykle udany debiut . Polecam czytelnikom szukającym w książkach przygody i tajemnicy. Stanowczo odradzam natomiast rozpoczynanie lektury w momencie podjęcia jakichkolwiek zobowiązań, bo możecie się z nich nie wywiązać, przeznaczając cały wolny czas na rozwikłanie „Tajemnicy Niny”.