Miłość do pluszowych misiów nie ma sobie równych. Zabawka przytulanka to pocieszyciel, z którym dziecko odkrywa świat. Ten najlepszy przyjaciel maluchów daje też poczucie bezpieczeństwa w pewnych sytuacjach: koi wszelkie smutki, pomaga zasypiać, jest też wiernym słuchaczem. Szał na misie został zapoczątkowany w Stanach Zjednoczonych, gdzie pojawiła się specjalna nazwa pluszowego towarzysza "Teddy Bear" Misie uwielbiane były nie tylko przez dzieci, lecz również przez kobiety. Jeden nawet miś zwany Paddingtonem został uhonorowany w Londynie figurą na swoją cześć. To świadczy o tym, że przytulanki misie są symbolem bliskiej serdecznej relacji, są kochane przez dzieci i dorosłych. Uroczy pluszak z popularnych książek autorstwa Michaela Bonda, Paddington wkradł się nawet w serce Paula  Kinga, co zaowocowało filmem, opowiadającym o pojedynczych epizodach z życia pluszowego misia w wielkim mieście. To idealna propozycja familijna na bożonarodzeniowy seans, gdy nad światem unoszą się: wszechogarniająca radość, ciepło i miłość.

Akcja "Paddingtona" rozgrywa się w Londynie. Podróżujący na gapę miś, pochodzący z mrocznych ostępów Peru trafia do mieszkania państwa Brown, którzy poruszeni losem misia postanawiają się nim zaopiekować. Potulne stworzenie o zadziwiająco silnie zakorzenionym poczuciu sprawiedliwości staje się ulubieńcem całej rodziny. Beztroska egzystencja nie może jednak trwać wiecznie. Nagle pojawia się ktoś, kto wcale nie darzy sympatią niedźwiadka i nie ma zamiaru tego zmieniać. Bezwzględna taksydermistka marzy tylko o wypchaniu naszego uroczego bohatera...

W oryginalnej wersji językowej niedźwiadek Paddington przemawia głosem Bena Whishawa, zaś w wersji polskiej usłyszymy Artura Żmijewskiego. Na drugim planie zobaczymy m.in. Nicole Kidman oraz Petera Capaldiego.

Wszyscy uwielbiamy misie. Kto z nas dorosłych nie wraca pamięcią z sentymentem do pierwszej przytulanki? A może gdzieś w kąciku pokoju okryty kurzem beztroskich lat spogląda tęskniącym wzrokiem nasz niezastąpiony przyjaciel? Aż trudno uwierzyć, że pluszowy miś został wymyślony i uszyty dopiero na początku ubiegłego wieku, zaś w 2002 roku z okazji jego setnych urodzin ustanowiono nawet Międzynarodowy Dzień Pluszowego Misia. Wierszyk Jana Brzechwy akcentuje naszą wielką słabość do pluszaków: "Proszę Państwa, oto miś. Miś jest bardzo grzeczny dziś. Chętnie Państwu łapę poda. Nie chce podać? A to szkoda". Słowa te idealnie pasują do dobrze wychowanego Paddingtona.

"Paddington" w reżyserii Paula Kinga może oczarować nie tylko dzieci, lecz także dorosłych. Przyjemne kino z walorami edukacyjnymi swoją mądrością dostarcza nowych, kształcących doświadczeń i wspiera rozwój osobowości. Nie brakuje tutaj wyszukanego humoru i fascynującej, porywającej przygody. Ukrywa się tu także morał, że jednocześnie jesteśmy wszyscy do siebie podobni i różni. W subtelny sposób film przemyca wartościowe spostrzeżenia dotyczące przejawów nietolerancji. Ukazuje, że możemy zmienić siebie, zmieniając swój stosunek do świata.

Co wyróżnia "Paddingtona" na tle innych współczesnych animacji? Co czyni go wyjątkowym? Otóż, moi drodzy... Często słyszy się, że współczesne filmy dla najmłodszej publiczności bardzo wydoroślały, zaś tym razem twórcy filmu zabierają nas w podróż do krainy naszego dzieciństwa. Na pochwałę zasługuje odstąpienie od postmodernistycznych nawiązań do innych animacji. Miś uzależniony od spożywania marmolady jest w stanie rozbudzić wyobraźnię młodocianych odbiorców, a ja także przyznaję, że znalazłam coś krzepiącego i mocno rozczulającego.

Monika Wojda