Czy jedno kilkusekudnowe zdarzenie może całkowicie zmienić dynamikę w długoletnim związku? Szwedzki reżyser Ruben Östlund twierdząco odpowiada na to pytanie w swym głośnym filmie „Turysta”, który, będąc stuprocentowym dramatem, nie stroni także od sytuacji jak najbardziej komediowych.

Bohaterami „Turysty” (dość ryzykowne polskie tłumaczenie oryginalnego tytułu „Force Majeure”) są małżonkowie z kilkuletnim stażem i takimiż dziećmi – wysportowany Tomas (Johannes Kuhnke) oraz opiekuńcza Ebba (Lisa Loven Kongsli). Cała rodzina udaje się na narciarski urlop do francuskich Alp, gdzie zatrzymuje się w stylowym, ekskluzywnym hotelu. Podczas jednego z obiadów na tarasie ośrodka dochodzi do wypadku – wywołana przez administratorów stoku kontrolowana lawina okazuje się silniejsza niż powinna i przez moment wydaje się, że realnie zagraża jedzącym posiłek narciarzom. Jest mnóstwo krzyku, cały taras się trzęsie, a chmura śniegu błyskawicznie zbliża się do tarasu, więc Ebba za wszelką cenę chce ochronić dzieci przed niebezpieczeństwem. Szuka zatem pomocy męża i okazuje się, że Tomasa już dawno na tarasie nie ma. Gdy niebezpieczeństwo mija, mężczyzna wraca i jakby nigdy nic siada przy stole i podekscytowany kończy posiłek.

„Turysta” to film traktujący o konsekwencjach niebrania odpowiedzialności za swoje czyny. Ruben Östlund dowodzi, że uparte wypieranie się swoich błędów może być jeszcze gorsze niż ich popełnianie. Film jest intensywny i nienachalnie zabawny, a reżyser przygląda się swoim bohaterom w najbardziej intymnych, codziennych momentach. Używa przy tym długich, statycznych ujęć, które często skupiają się nie na dziejącej się akcji, a na reakcjach bohaterów. Zdjęcia autorstwa Fredrika Wenzela oprócz nakreślania emocji postaci pięknie ukazują też zjawiskowy górski krajobraz. Zresztą, przebywanie na stokach narciarskich to dla bohaterów często jedyne chwile wytchnienia, gdyż obcowanie z rodziną z dnia na dzień przemienia się w coraz większą udrękę.

Poza sekwencjami na nartach „Turysta” jest bardzo teatralnym dziełem i wielka część chwały za jego sukces należy oddać Johannesowi Kuhnke i Lisie Loven Kongsli, odtwórcom głównych ról. Stworzyli wielowymiarowe postaci, które same nie wiedzą, co się z nimi dzieje podczas tych feralnych wakacji. I Tomas, i Ebba starają się naprawić nadszarpniętą relację, lecz cały czas emocje i duma biorą górę skutkując podtrzymaniem niechcianego status quo. To rozdarcie, zakłopotanie, ten niemy szok doskonale widać w kreacjach obojga aktorów.

Do filmu Rubena Östlunda nie można podejść jako do dynamicznego filmu o lawinie (jak czasem bywał przedstawiany), bo to zupełnie nie ten typ kina. Komu nie podobała się „Gra”, poprzedni głośny film Szweda, temu i „Turysta”, ze względu na niespieszne prowadzenie akcji i czasem wręcz uporczywie stateczną kamerę, nie przypadnie do gustu. Kto zaś wytrzyma to charakterystyczne,  powolne tempo, ten z pewnością doceni świeży przekaz reżysera na temat współczesnych relacji damsko-męskich.

Film „Turysta” wszedł do polskich kin 6 lutego 2015 roku, był także wyświetlany podczas warszawskiej Wiosny Filmów w Kinie Praha.