Na początku nie wiesz o co chodzi w tym filmie. Nie rozumiesz przestrzeni w jakiej się znajdują bohaterowie. Po chwili powoli zaczynasz dodawać do siebie elementy i przeżywasz szok. Film opowiada o życiu młodej matki i jej pięcioletniego syna Jacka. Ich życie jest bardzo ograniczone pod każdym względem. Żyją w jednym małym pokoju bez prawa do prywatności. Chłopiec nigdy nie opuszczał tego miejsca. Nie wie, czym jest świat zewnętrzny. Nigdy nie widział psa. Nigdy nie dotykał trawy.

Czy potrafisz sobie to wyobrazić? Bo ja nie.

Myślę, że ten film uświadamia, jak różnie możemy odbierać świat. Co może być nam dane, a czego nigdy nie poznamy, pomimo tego, że jest nam teoretycznie dane.

Nie będę zdradzać zakończenia. Obejrzyjcie, bo film paradoksalnie uświadamia, że nie tylko Jack ma jeszcze wiele do ekspolarcji.