IV wydanie książki W drodze Jacka Kerouaca ukazało się w związku z polską premierą filmu w reżyserii Waltera Sallesa. Powieść najbardziej znanego bitnika wciąż znajduje wielu odbiorców zarówno wśród czytelników, jak i widzów.

Kultową książkę Jacka Kerouaca przeniósł na ekran Walter Salles, twórca "Dzienników motocyklowych".

W swoim filmie zgromadził prawdziwie gwiazdorską obsadę, zobaczymy w nim bowiem m.in. Kristen Stewart, Sama Rileya, Garretta Hedlunda i Kirsten Dunst. Muzykę skomponował Gustavo Santaolalla, autor ścieżek dźwiękowych do filmów Babel i Amores Perros.

Wydawnictwo W.A.B. przygotowuje wydanie kolejnych tytułów Jacka Kerouaca.

Media o książce i filmie:

Ta powieść jest prawdziwym transem, czytając ją, wpada się w trans, amok, ta powieść wciąga jak narkotyk. Jej narrator Sal Paradise to sam Kerouac, a towarzyszący mu Dean Moriarty to Cassady. Nazwisko Moriarty nieodmiennie kojarzy mi się z geniuszem zła z opowiadań Conan Doyle'a i może nie jest to zupełnie bez sensu, gdyż Cassady był w dużej mierze złym duchem bitników.
Nie jest jednak przecież "W drodze" po prostu zapisem przygód Cassady'ego i Kerouaca, lecz fikcją literacką; nie reportażem, tylko powieścią, która kształtowała całe pokolenia. Andrzej Stasiuk zalicza ją do dziesięciu najważniejszych książek, jakie przeczytał w życiu.
Krzysztof Varga
Gazeta Wyborcza

Podobnie jak "Skowyt" poświęcony był pamięci "najlepszych umysłów mojego pokolenia", tak powieść "W drodze" była hołdem złożonym najważniejszym postaciom generacji bitników. Pojawiają się tu, choć pod zmienionymi imionami, Ginsberg, Burroughs i sam Kerouac, a przede wszystkim legendarna postać z tego kręgu, której Ginsberg zadedykował "Skowyt", Neal Cassady.

Jerzy Jarniewicz
Gazeta Wyborcza

Symbolicznym „poszukiwaniem straconego czasu”, przywołaniem XX-wiecznych wolnościowych poszukiwań jest W drodze Waltera Sallesa – patchwork niezwykle intensywnych obrazów Ameryki rozpadających się na osobne epizody, to znów skupiających się, jakby podrywających do lotu. […] Salles naśladuje spontaniczny rytm prozy Kerouaca, kojarzony z oddechem. Fenomenalnie odtwarza materialny wygląd Ameryki roku 1947 czy 1950, tak że nie czuje się stylizacji.
Tadeusz Sobolewski
wyborcza.pl

Piękna i pełna szacunku do oryginału adaptacja przełomowego dzieła Jacka Kerouaca, która co pewien czas odrywa się od ziemi, by odlecieć.
Todd McCarthy
hollywoodreporter.com