9 marca we Wrocławskim Teatrze Współczesnym będzie miała miejsce premiera spektaklu "Kotlina", w reżyserii Agnieszki Olsten. Sztuka powstała na podstawie powieści Olgi Tokarczuk "Prowadź swój pług przez kości umarłych".

Powieść Olgi Tokarczuk Prowadź swój pług przez kości umarłych jest apelem o to, aby człowiek dołożył wszelkich starań dla podniesienia jakości więzi pomiędzy ludźmi i zwierzętami, aby nauczył się traktować zwierzęta podmiotowo i dojrzale.

Stosunek do nich świadczy bowiem o wrażliwości etycznej, w konsekwencji zaś przekłada się na podejście do siebie nawzajem. Od jakości wspólnoty ludzko-zwierzęcej zależy jakość wspólnoty ludzko-ludzkiej. Twórcy spektaklu zadali sobie pytanie, w jaki sposób nie tyle zrekonstruować ten apel w teatrze, ile – jak teatr może na ten apel odpowiedzieć? Przede wszystkim poprzez próbę realnego stworzenia wspólnoty ludzko-zwierzęcej na scenie. Dlatego zaproszeni zostali ludzie i zwierzęta, by wspólnie, we wzajemnym oddziaływaniu i w ludzko-zwierzęcym dialogu, wykreować zdarzenie teatralne.

Scenariusz spektaklu napisali Agnieszka Olsten i Igor Stokfiszewski. Za dramaturgię odpowiedzialny jest Igor Stokfiszewski. Scenografię przygotował Olaf Brzeski, a kostiumy Joanna Kaczyńska. Muzyka: Kuba Suchar. Choreografia: Tomasz Wygoda. Asystent reżysera: Marta Malikowska. Inspicjent: Katarzyna Krajewit.

Obsada: Dobra Nowina – Katarzyna Bednarz; Janina Duszejko – Renate Jett (gościnnie); Matoga – Bogusław Kierc; Dyzio – Maciej Kowalczyk; Popielista / Brunetka / Pisarka – Marta Malikowska; Syn Matogi / Prezes – Tomasz Orpiński; Boros – Tadeusz Ratuszniak oraz Wena, Kolo i Santos.

Agnieszka Olsten – reżyserka teatralna, autorka spektakli zrealizowanych w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (Solo według Andrzeja Stasiuka, 2002; Tlen Iwana Wyrypajewa, 2002; Przebitka (Gra aborcyjna) w ramach Szybkiego Teatru Miejskiego, 2004), w Teatrze Miejskim w Gdyni (Ontologiczny dowód na moje istnienie, 2003), Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie (Tartak Daniela Odiji, 2004), Teatrze Współczesnym we Wrocławiu (Nie do pary Andrew Bovella, 2005), w Teatrze Polskim we Wrocławiu (Lincz. Pani Aoi. Wachlarz. Szafa wg jednoaktówek Yukio Mishimy, 2006, Samsara disco na podstawie Antoniego Czechowa i Wiktora Pielewina, 2009), w Teatrze Narodowym w Warszawie (Nora Henryka Ibsena, 2006; Otello Williama Szekspira, 2008), w Teatrze im. Jaracza w Łodzi (Kaskada na podstawie Udręki życia Hanocha Levina, 2011).

Studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim, była rzecznikiem prasowym Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki w Krakowie, pracowała jako dziennikarka radiowa, ukończyła też studia na Wydziale Reżyserii Akademii Teatralnej w Warszawie. W pierwszych realizacjach widać silne zainteresowania Polską kategorii B i C, stąd często w jej spektaklach pojawiały się brutalne, szokujące obrazy z ciemnej strony rzeczywistości. Szuka nowych form wyrazu, jako jedna z pierwszych zastosowała w polskim teatrze technikę rosyjskiego teatru dokumentalnego verbatim. Interesuje się architekturą sceny, stąd niejednokrotnie jej spektakle rozgrywają się w nietypowej, zaskakującej przestrzeni teatralnej.

Kotlina, reż. Agnieszka Olsten
Premiera: 9 marca 2013 roku
Wrocławski Teatr Współczesny