Teatr Hothaus przy Szpitalu im. dr Babińskiego w Krakowie 8 marca o godz. 18:00 zaprezentuje "Proces" wg. Franza Kafki.

System. Człowiek tworzący system. Człowiek w system wtłoczony. Czy możemy wysnuć gdzie i kiedy system powstał? Kto jest jego twórcą? System jest od zawsze. Systemem ktoś steruje, system koś udoskonala, reperuje. System potrzebuje ciągle nowego ciała-ducha skutecznie niszczy! W systemie są wszyscy, tylko jednym się wydaje, że mają władzę nad drugim człowiekiem. A może mają, skoro ten z systemu wyjść nie ma mocy.

Gdzieś poza systemem snuje się cień człowieka – ale tylko już cień. Wspomnienie unicestwionego ducha, wyrwanego z martwego – nawet za życia – ciała. Cień żyje własnym życiem może ku przestrodze, ale względem kogo skoro wszystkich nas czeka los cienia.
Świat jest tak duży, a my zamykamy się w maleńkim sześcianie naszych funkcji. System ten sześcian wpasuje w swoją nieodgadnioną układankę. Może się nawet wyśpimy ułożeni przez system do snu. Ale co nam się przyśni?

Proces przeraża swą atmosferą. Świat Procesu będący chyba zapisem życia wewnętrznego głównego bohatera to szereg zdarzeń zmuszających do egzystencji po to, by za chwilę bezdusznie Józefa K. unicestwić. Przedziwne jest to, że Józef K., mając cały czas u swego boku obraz człowieka będący jego obrazem z przyszłości nie umie, bądź nie chce, a może nie ma siły roztrzaskać w pył struktury w którą został wciągnięty.

Józef K. podobnie jak gleba, która wyciąga z nasion zawartość, tak i on obnaża system, ale i prowadzi każdego bohatera przez jego własną krótką i dotkliwą historię. Nikt się nie zmieni. NIKT się nie opamięta. Nikt nie zdobędzie się na odwagę sprzeciwu wobec systemu - a po co? System pozwala pławić się w swojej marnej egzystencji, bez niebezpieczeństwa zmian. Józefie... Józefie... Józefie... bardzo zaszkodziłeś swojej sprawie, nie jesteś na tyle wolny, żeby zniszczyć cały ten sąd.

Czy w Procesie jest jakiś ład i porządek? Tak, przecież Józef K. jest prowadzony jak na sznurku od – do. Tylko, że nawet ten porządek jest pozorny. To co wyznacza w Procesie drogę, sposób działania bohatera to absurd. Absurd ponad wszelkie zdroworozsądkowe działanie. Tu wszystko wydaje się nieracjonalne, niezrozumiałe, niepojęte. Tu wszystko przeraża, jeżeli pomyślimy, że i my możemy doświadczyć tego co Józef K. Skoro Józef K. traci kontakt z logiką na skutek absurdalnego acz sprawnie działającego systemu, to sam Józef K. też staje się absurdalny w swoich reakcjach i działaniach.
Trudno znaleźć jednoznaczną i ostateczną interpretację świata z Procesu, a jednak kryje się tam ogrom wiedzy o człowieku – istocie która nader często kłamiąc, uznaje to za najczystszą prawdę. To jest najlepszą pożywką dla absurdu, a ten staje się motorem dla systemu.

Zginął kolejny człowiek! System działa nadal!

Reżyseria: Wojciech Dawid Terechowicz
Asystent reżysera: Daniel Sołtys
Adaptacja tekstu: Dorota Stępień, Wojciech Dawid Terechowicz
Scenografia: Wojciech Dawid Terechowicz
Współpraca scenograficzna: Ewelina Gąsior
Wykonanie kostiumów, manekinów: Ewelina Gąsior
Kamizelkę dla "Tego Którego Nie Ma" wykonała crl.store
Charakteryzacja: Katarzyna Jakubiec, Beata Szumska
Współpraca choreograficzna: Aleksander Kopański

Światło, dźwięk: Darek Nawrocki
Pomoc w wykonaniu elementów scenografii: Warsztaty Terapii Zajęciowej
Fotografie galerii oczu: Klaudyna Schubert

Autor oryginału (Der Prozess) - Franz Kafka
Autor przekładu - Bruno Schulz
W spektaklu wykorzystano cytaty muzyczne:
Symfonia No.15 in A major, op.141 DMITRI SHOSTAKOVICH w wykonaniu London Philharmonic Orchestra
From Jewish Folk Poetry, op.79 w wykonanu Concertgebouw Orchestra z udziałem solistów: E. Söderström, O. Wenkel, R.Karczykowski
Obsada:
Józef K: Jakub Kowalik
Tajniak1: Miłosz Wesołowski
Tajniak2: Maksymilian Wilkowicki
Pani Grubach: Monika Filipowicz
Nadzorca: Roman Vogt
Telefon: Wiktoria Kowalska
Sędzia: Janusz Lijowski
Kobieta: Sylwia Szczepańska
Erna: Aleksandra Krasoń
Woźny: Aleksander Kopański
Oskarżony: Maksymilian Wilkowicki
Siepacz: Aleksander Kopański
Wuj: Roman Vogt
Leni: Dorota Stępień
Adwokat: Tadeusz Bocheński
Dyrektor: Maksymilian Wilkowicki
Stary Fabrykant: Tadeusz Bocheński
Garbata dziewczynka: Wiktoria Kowalska
Dziewczynki: Anita Szymańska, Anna Konieczna, Ola Krasoń, Natalia Górka, Daniel Sołtys, Maksymilian Wilkowicki, Miłosz Wesołowski
Malarz: Adam Mistela
Bloch: Janusz Lijowski
Ksiądz: Roman Vogt
Czarni: Natalia Górka, Wiktoria Kowalska, Ola Krasoń, Sylwia Szczepańska, Anita Szymańska, Daniel Sołtys, Aleksander Kopański, Anna Konieczna, Miłosz Wesołowski, Maksymilian Wilkowicki
Partie wokalne: Żaneta Groborz – Mazanek
Ten którego nie ma

Premiera: 8 marca godz. 18:00

Kolejne spektakle:
9 marca, godz. 18.00
10 marca, godz. 18.00