25 sierpnia nakładem Biura Literackiego ukazał się zbiór opowiadań Giovanniego Catellego "Geografie". Jest to pierwsza książka tego autora przetłumaczona na język polski. Autorką przekładu jest Anna Wasilewska.

Geografie to zbiór krótkich opowiadań, w których scenerią są często dworce, perony, przedziały kolejowe, miejsca znamionujące potrzebę bycia w ciągłym ruchu, w nieustannej drodze, w podróży. To podróż służąca medytacji, próbie uchwycenia chwili, zatrzymania czasu, złowienia intensywnych, lecz ulotnych emocji. Stąd melancholia i niespieszność tej prozy. Geografie to pierwsza książka Giovanniego Catellego przetłumaczona na język polski. Autorką przekładu i posłowia jest Anna Wasilewska.

Prozę i poezję Catellego charakteryzuje wyszukany styl, rytmiczność i złożona składnia. Catelli poprzez język, składający się z rozgałęzionych metafor i symboli, rzuca światło na małe, z pozoru nieistotne rzeczy. W swojej twórczości, eksperymentując z formą, porusza takie tematy jak ucieczka od codzienności, cielesność, a także odległość dzieląca miejsca, dni i ludzi.

Już pierwsze opowiadanie spod znaku fantastyki naukowej pozwoliło mi odgadnąć najcenniejsze przymioty tego autora: ferwor właściwy powściągliwemu i lękliwemu usposobieniu, nieustającą konfrontację z nieznanym – tak we wstępie do pierwszego włoskiego wydania Geografii pisał Franco Loi, włoski poeta i krytyk.

Natomiast sam Catelli w rozmowie z Anną Wasilewską przyznał: Poruszałem się zawsze w przestrzeni pomiędzy poezją a prozą, w obszarze hybrydycznym, bo jak tłumaczy: Kiedy piszę prozą, odczuwam niedosyt poezji, i tak samo dzieje się w przypadku odwrotnym. I rzeczywiście trudno nie zauważyć w Geografiach tej wspomnianej już językowej finezji i niepowtarzalnego stylu.

Geografie, horyzonty, przyloty, kierunki, rozproszenia śladami podróży w nieuchwytnej sieci map – tak można określić zawartość zbioru, który wydaje się literackim komentarzem do nomadyzmu i filozofii włóczęgostwa. Catelli opowiada o wykorzenieniu i odnajdywaniu sensu w samotności oraz niekończącej się podróży, przemieszczaniu, które stało się sposobem życia społeczeństwa.

Giovanni Catelli urodził się w 1965 roku w Cremonie, mieszka w Pradze. Prowadził wykłady z literatury na uniwersytetach w Pradze, Ołomuńcu, Odessie, Kijowie, Lwowie, Nitrze i Bratysławie. Wydał prozę poetycką In fondo alla notte (1992), Partenze (1994), Geografie (1998), Lontananze (2003), tom wierszy Treni (2008), esej Camus deve morire (2013) oraz zapiski z podróży Diorama dell’Est (2013).