— Tato…
— Słucham cię, córeczko.
— Przeczytasz mi bajkę dobranocną?
— Oczywiście, tylko jakąś krótką. Którą wybierasz?
— Hmmm… Może dzisiaj tę o tych ptaszkach w swoich domkach? Albo nie! Tę o Mateuszku, co go wujek…
— Ej! Miała być krótka… Wybierz inną.
— To może o dochtorze? Nie! Namyśliłam się. Jednak chcę tę, w której jest ten pan, co on umiera cztery razy.
— No dobrze. To połóż się, przytul misia, zamknij oczka i słuchaj…

„Konwulsje ustały. Tym razem było potwornie, po prostu potwornie. Jego mózg wciąż notował piekący ból…”

Nocne Mary to tajemniczość i groza zamknięta w ponad 300 stronach księgi. Dwadzieścia trzy opowiadania, dwudziestu dwóch autorów – w tym również jeden z najbardziej znanych: Graham Masterton, kilkanaście różnych konwencji i silne, często antagonistyczne emocje, które sprawią, że ta literacka przestrzeń mroku, stanie się bardziej namacalna. Jest to zbiór zespalający ze sobą kilkanaście punktów widzenia w kontekście grozy. Pod tą artystyczną fotografią kryją się teksty skupione na takich motywach jak: złowrogość i furia natury jako odbicie abyssystycznego wnętrza bohatera, śmierć kilkukrotna jako kara za popełnione przestępstwa, queerowa przestrzeń indywidualnego terroru, krwawe widziadła będące ostatnim oddechem umierającego umysłu, klaustrofobiczne (nie)miejsca jako metafora traumy i obezwładniającej niemocy oraz lękowości. To tylko kilka toposów, które odnajdziecie w tym oto zbiorze wydanym przez wydawnictwo Lingua Mortis.