Zbiór esejów Carla Ginzburga "Czytać między wierszami" zawiera teksty poświęcone wielkim pisarzom europejskim, od Montaigne’a i Woltera do Prousta i Tomasiego di Lampedusy.

W swoich mikroanalizach autor – słynny w świecie historyk, badacz literatury, jeden z najgłośniejszych przedstawicieli mikrohistorii – na podstawie poszlak, śladów, sekretnych wskazówek odtwarza sieć powiązań i odwołań. Tytułowe „czytać między wierszami” to odkrywać niewidoczne na pierwszy rzut oka połączenia literatury i filmu, literatury i fotografii, drobiazgowo analizować ukryte w tekście powinowactwa i wpływy: Myśli Pascala na Geparda, Spinozy na Listy filozoficzne Woltera czy też rzeźb Michała Anioła na Księcia Machiavellego. Otrzymujemy rozległy obraz wzajemnego przenikania się idei, gdzie pisarze i artyści czerpią od siebie nawzajem inspiracje, a badacz dysponuje tylko „paradygmatem poszlaki”. Trudno wyobrazić sobie dzisiejszą humanistykę bez Carla Ginzburga, tłumaczonego na całym świecie, w Polsce znanego dotąd tylko z wydanej w 1989 roku pracy o kulturze ludowej i inkwizycji, Ser i robaki.