Podobno jedno z norweskich przysłów brzmi: „Gdy strzelcy się kłócą, niedźwiedź jest bezpieczny”.
Niesnaski między uzbrojonymi dżentelmenami mogą się jednak źle skończyć dla grubej striptizerki. Wówczas może przygnieść swym brzemieniem jakiegoś dużo skromniej obdarzonego kilogramami nieszczęśnika . Ów otwiera ślepki po pewnym czasie i nagle okazuje się, że w lokalu panuje nieco grobowa atmosfera…
Jednak życzliwie usposobiony stróż prawa już jest na miejscu by wspólnie z naszym pechowcem odkryć przyczynę podejrzanej ciszy, a przy okazji nieco szczegółów z jego biografii.
Intrygujący początek? Zapewne nie według każdego.
Zdaję sobie sprawę, że zdaniem niektórych niezwykle niepoprawne politycznie jest nazywanie kobiety „grubą”, jeśli sam początek filmu opowiedziany w powyższy sposób jest dla kogoś rażący, to może sobie seans z czystym sumieniem darować, gdyż nomen omen „grubo” jest przez cały film – w tym nadto młodzieżowym znaczeniu – jest sporo kasy, krwi i nieco przekleństw. Jednak jakże ubogo wypada to na tle „zawyżonych” hollywoodzkich standardów. Bo mimo wszystko „Jackpot” doskonale wpisuje się w tradycję kina skandynawskiego, w którym wszystko rozegrane bardzo kameralnie.
Dostrzegam tu większe duchowe pokrewieństwo z moimi ukochanymi „Jabłkami Adama” niż z twórczością Tarantino.
[SPOJLERY]
Pieniądze to nie wszystko aż chciałoby się rzec oglądając tę komedię, bo tak naprawdę jest o najprostszych ludzkich wartościach – o znaczeniu przyjaźni i miłości. Niemniej pieniądze się przydają i to bardzo. Ale czy warto dla nich zabić? Oto jest pytanie.
Podoba mi się przebiegła konstrukcja fabuły Śledzimy opowieść z punktu widzenia świadka (który zastanawia się co prawda czy poprosić o adwokata, ale przecież automatycznie przekwalifikowałoby go to na „podejrzanego” a nie wiedzieć czemu woli uniknąć tego statusu), a nic do picia nie dostanie dopóki nie podzieli się ze śledczym swoją wiedzą.
Och, czego tu nie będzie. Pozbawieni zdolności matematycznych byli więźniowie, stróż prawa czekający na ofertę podróży last minute i chcący zakupić łóżko do opalania, dziewczyna prowadząca punkt w którym można obstawić zakłady piłkarskie, a i mały Teodor który najprawdopodobniej do tej pory tkwi w przedszkolu…
Będzie makabrycznie, groteskowo i prześmiesznie.
Bohaterowie zapadają w pamięć.
Zarówno Oskar (pechowiec, na którego nazwisko wystawiono kupon z ponad półtoramilionową wygraną), jego kolega z dzieciństwa Thor (a zwłaszcza Mama Thora) oraz dwóch pozostałych panów którzy zrzucili się na zwycięski kupon. Ujął mnie strój prawa, próbujący rozwiązać tajemnicę strzelaniny, ale ja lubię ekscentryków.
I tak, świnie są wszystkożerne, jakby ktokolwiek miał wątpliwości.
[KONIEC SPOJLERÓW]
Film mi się spodobał. Ironia jest bliska mojemu sercu.
Wspaniale, że wreszcie po ponad roku od światowej premiery film trafia również do Polski. Daje to nam rzadką możliwość sprawdzenia, co słychać (i widać) w filmie z nieco dalszej północy kontynentu. W mojej opinii obraz jest mocny i gwarantujący świetną rozrywkę.
Co mi się najbardziej podobało – film nie został pozbawiony tego wolnego od dydaktyzmu morału, który każdy może sobie wyłuskać wedle własnego uznania (ewentualnie stwierdzić, że takowy nie istnieje, a mi się po prostu coś ubzdurało). Nie należy jednak zapominać, że jest to film dla tych którzy lubią czarny humor i dobrze znoszą nieco mroczniejszą estetykę, w przeciwnym wypadku można stracić czas (i pieniądze na bilet, a zwłaszcza na późniejszą długą i żmudną terapię).
Polecam obejrzeć ten obraz w Kinie Praha, kto wie o sławie tej dzielnicy, zagwarantuje sobie dodatkowe emocje w czasie powrotu. A swoją drogą kto by pomyślał że prawobrzeżna Warszawa bywa dużo mniej niebezpieczna niż Norwegia?