"Tańcząc w ciemnościach’’ film - musical Larsa von Triera opowiada o życiu trzydziesto paro letniej kobiety o imieniu Selma. Jest ona emigrantką, przybyłą z Czechosłowacji do Ameryki w poszukiwaniu szansy ma leprze życie dla siebie i swojego syna. Kobieta pracuje za dnia w fabryce, w domu dorabia na pracach chałupniczych, stara się by odłożyć jak najwięcej pieniędzy na operacje oczu swojego dziecka. Z tego powodu również przyjechała za ocean, by móc zoperować syna, którego wada wzroku jest spowodowana chorobą genetyczną, na którą cierpi sama Selma.
Wokół bohaterki gromadzą się ludzie dobrzy i przyjaźni, wspierający i pomagający w codzienności. Dlatego tym bardziej dramat jaki ma miejsce zaskakuje. Okazuje się, że ludzkie życie jest złożone i nie do przewidzenia i nie zawsze dobro, które dajemy do nas wraca.
Wielkim marzeniem Selmy jest zagranie w musicalu dlatego znajduje czas między pracą i prowadzeniem domu na próby, w którym ma zagrać główną rolę. Z miłości do musicali Selma czerpie swoją siłę w pokonywaniu problemów zwłaszcza w życiu, w którym zaczyna ogarniać ją ciemność. Wychwytuje z otoczenia dźwięki, które układają się w rytmy. Zdarza się jej również popaść w fantazje, dzięki którym staję się bohaterką musicalu, w którym wszystko jest radosne. Selma żyje w dwóch światach ten we śnie staje piękniejszy im trudniej jest jej w tym realnym.
Akcja filmu dzieje się w latach sześćdziesiątych i trudno uwierzyć , że to ta sama Ameryka, w której w tym czasie panowała wolność i dobrobyt. Selma żyje w swoje małej mieścinie i ciężko pracuje by związać koniec z końcem, nie zna innej Ameryki choć również inaczej wyobrażała sobie życie w wielkim kraju. Jednak nie zniechęca się, pokornie i z zaangażowaniem realizuje swoje plany. Zrobi wszystko by zmienić los swojego syna tak by nie musiał żyć jak ona. Jest silną kobietą , która czerpie radość z tego co ma. Z tego co może sobie wymarzyć i wyobrazić. Nie narzeka choć wielu na jej miejscu by się poddało ale nie ona. Pogodzona z nieuniknioną ślepotą robi wszystko by żyć tak jak zdrowy człowiek.
Selma zagrana przez Björk wypadła bardzo przekonywująco. Akcent w sam raz pasujący do imigrantki. Z resztą inni aktorzy również ,,zalatują’’ obczyzną, słychać wśród nich akcent francuski i duński.
Björk była kompozytorem i wykonawczynią utworów w filmie co było bardzo dobrą decyzją. Piosenkarka w tamtym okresie śpiewała w islandzkim zespole grającym odmianę Roca inną od tej powszechnie znanej. Utwory tej artystki tworzone w nietypowych aranżacjach świetnie wpisywały się w charakter filmu. Sposób w jaki śpiewa artystka niepokoi i pobudza różne emocje.
"Tańcząc w ciemnościach’’ to musical, który przekonał mnie do tego typu produkcji całkowicie.