"Nie oceniaj książki po okładce" mówi porzekadło stare jak świat. Ale ja patrząc na "Ocean na końcu drogi" od razu zapragnęłam przenieść się do świata Gaimana, jednak nie byłam do końca pewna, co mnie tam spotka. Z okładki możemy wywnioskować, że najnowsza powieść twórcy "Gwiezdnego pyłu" jest mroczna, tajemnicza i może trochę smutna. Już po lekturze mogę stwierdzić, że wspomniane wyżej przysłowie, w tym przypadku się nie sprawdziło.
Narrator to mężczyzna w kwiecie wieku, który wraca w rodzinne strony. Kierowany instynktem podąża dawno zapomniana drogą, która prowadzi go do domu na krańcu ścieżki. Wszystko wydaje mu się znajome, ale nie jest pewien skąd to wszystko pamięta. Wie, że kiedyś odwiedzał w tym domu swoją przyjaciółkę z dzieciństwa, Lettie Hempstock. Dziewczyna już tam nie mieszka, dawno temu wyjechała do Australii. Jest jednak coś, co nie daje naszemu bohaterowi spokoju: kaczy staw, który znajduje się za domem rodziny Hempstocków. Narrator siada na ławce i stara się przypomnieć sobie, co wydarzyło się wiele lat temu, podczas pewnych wakacji, kiedy miał 7 lat.
Czytelnik podąża śladami narratora, który opisuje nam swoje dzieciństwo: urodziny, na które nikt nie przyszedł, książki, które były jego najwierniejszym towarzyszem, górnika opali, który wynajął u nich pokój, a potem zastrzelił się w ich samochodzie. Samobójstwo tego człowieka uruchomiło lawinę zdarzeń, które na zawsze zmieniły życie głównego bohatera. W chwilach samotności i strachu mógł liczyć tylko na Lettie, która dodawała mu otuchy. Razem stanęli przeciwko złym mocom, które mogły zniszczyć świat. Ale wszystko ma swoją cenę...
Przygody, które spotykają głównego bohatera pomagają mu zrozumieć świat dorosłych, który rządzi się innymi prawami, niż świat dziecka. Chłopiec nie ufa dorosłym, bo nie ma w nich oparcia. Szczególnie nie wierzy nowej opiekunce, przez którą jego relacje z ojcem jeszcze bardziej się pogarszają. Bohater sam musi podejmować decyzje i stawić czoło konsekwencjom. "Ocean na końcu drogi" to przypowieść o odwadze i poświęceniu, o przyjaźni i dojrzewaniu. I o walce z mrokiem. Nie tym, który czai się pod łóżkiem czy na strychu, ale tym, który nosimy w sobie.
Tytuł: Ocean na końcu drogi
Tytuł oryginalny: The Ocean a the End of the Lane
Autor: Neil Gaiman
Ilość stron: 216
Wydawnictwo: MAG, 2013
Utwór | Od |
1. Inne historie | gaba |
Utwór | Od |
1. W bezkresie niedoli | ladyfree |
2. było, jest i będzie | ametka |
3. O Tobie | ametka |
4. Świat wokół nas | karolp |
5. Kolekcjonerka (opko) | will |
6. alchemik | adolfszulc |
7. taka zmiana | adolfszulc |
8. T...r | kid_ |
9. przyjemność | izasmolarek |
10. impresja | izasmolarek |
Utwór | Od |
1. Sprzymierzeniec | blackrose |
2. Podaruję Ci | litwin |
3. test gif | amigo |
4. Primavera_AW | annapolis |
5. Melancholia_AW | annapolis |
6. +++ | soida |
7. *** | soida |
8. Góry | amigo |
9. Guitar | amigo |
10. ocean | amigo |
Recenzja | Od |
1. Zielona granica | irka |
2. Tajemnice Joan | wanilia |
3. Twój Vincent | redakcja |
4. "Syn Królowej Śniegu": Nietzscheańska tragedia w świecie baśni | blackrose |
5. Miasto 44 | annatus |
6. "Żywioł. Deepwater Horizon" | annatus |
7. O matko! Umrę... | lu |
8. Subtelność | lu |
9. Mustang | lu |
10. Pokój | martaoniszk |