Kobieta po przejściach i facet z przeszłością – ten do bólu zgrany schemat po raz kolejny będzie można sobie odświeżyć w polskich kinach. Tym razem w szaty komedii romantycznej przybiera go Australijczyk Fred Schepisi. Jego film „Wypisz, wymaluj…miłość” ma jednak, oprócz rozbawiania i wzruszania, także cele filozoficzno-estetyczne.

Jack Marcus (Clive Owen) jest ekscentrycznym nauczycielem angielskiego w dobrym amerykańskim liceum. W tym samym okresie, w którym z powodu alkoholowego wybryku jego posada jest zagrożona, szkoła zatrudnia cierpiącą na gościec nową panią od sztuki, Dinę Delsanto (Juliette Binoche). Jack, wyraźnie zainteresowany nową osobą w pokoju nauczycielskim, wypowiada jej swoistą artystyczną wojnę, w której chce udowodnić wyższość słowa nad obrazem, co ma sprowokować uczniów do myślenia i twórczości, a to z kolei ma postawić anglistę w dobrym świetle podczas przesłuchania przed szkolną komisją. Dina po krótkim oporze podejmuje grę.

Film Schepisiego ma bardzo dobry start i przez pierwsze piętnaście - dwadzieścia minut można nawet uwierzyć w plakatowy slogan o „nieprzeciętnie błyskotliwej komedii romantycznej”. Niestety, gdy bohaterowie zostają już przedstawieni, a akcja zawiązana, „Wypisz, wymaluj…miłość” drastycznie traci poziom, a z początku zabawne żarty zaczynają niemiłosiernie się powtarzać. To samo tyczy się dialogów. Ile razy bez znużenia można słuchać mało odkrywczych wywodów na temat wyższości słowa nad obrazem i odwrotnie?

W główne role wcielają się Clive Owen i Juliette Binoche, a zatem aktorzy z najwyższej światowej półki. Należy docenić to, co próbują zrobić ze swoimi schematycznie napisanymi postaciami, jak (zwłaszcza Binoche) gestami i spojrzeniami starają się tchnąć w nie życie. Niestety, z pustego i Salomon nie naleje, a w scenariuszu Geralda Di Pego (scenarzysty „Fenomenu”) treści z każdą sceną ubywa. Efektem jest wymuszony romans, do którego nawet sami aktorzy nie wydają się przekonani, oraz przewidywalne zakończenie. Jeśli dodać do tego naprędce wprowadzony w ostatniej półgodzinie i niemający absolutnie żadnego wpływu na fabułę wątek konfliktu między dwójką uczniów, widz otrzymuje nierówny, przegadany i, co najgorsze, mało zabawny film.

Komedia romantyczna to bodaj najczęściej eksploatowany gatunek filmowy w ostatnich latach. Ciężko w tym obszarze o oryginalność, lecz to nawet nie jej brak jest największym grzechem „Wypisz, wymaluj…miłość”. Jest nim niedocenianie inteligencji widza i nachalne odmienianie przez wszystkie przypadki wyrazów „słowo” i „obraz”, tak aby ten przypadkiem nie zapomniał, że nie tylko o romans i pocałunki tu się rozbiega. Może to właśnie wygórowane ambicje filozoficzne zgubiły w tym dziele Schepisiego – przez całe to gadanie w jego komedii romantycznej brakuje i śmiechu, i miłości.

Film wchodzi do kin 13 czerwca 2014 roku.