Na drugi tom cyklu The Strain trzeba było długo czekać - miałem o tyle łatwiej, że czytałem wznowienie. Rozumiem jednak niecierpliwość fanów wizji Hogana i Del Toro.

Moim głównym problemem z cyklami jest ich rozłożenie w czasie - podobnie jak kiedyś przy Czarnej Kompanii, tak i teraz bałem się, że umkną mi szczegóły, wątki, pomylę bohaterów. Ku mojemu zdziwieniu, książka napisana jest tak, że można by ją nawet czytać nie znając pierwszego tomu. Nie ma tu jednak nachalnego streszczenia, powtarzania fragmentów z "Wirusa" czy dłużyzn tłumaczących charakterystykę plagi.

Od pierwszych stron czujemy jakbyś my dopiero zakończyli lekturę poprzedniczki. Zaraza zatacza coraz szersze kręgi, obracając w perzynę instytucje państwowe i porządek publiczny. Ulice są wyludnione za dnia, a nocą pełne krzyków i odgłosów walki - o tyle nierównej, że oficjalne wiadomości i rząd nie chcą powiedzieć prawdy o naturze nowego zagrożenia.

Właśnie ta specyfika podejścia do tematu wampirów jest jednym z silniejszych punktów cyklu. Wraz z postacią profesora Setrakiana są wplecione legendy i mity, ale fakty odbiegają mitów epoki romantyzmu, nie mówiąc już o iskrzeniu się. Zło wcielone atakuje tu na poziomie biologicznym - pod postacią pijawek niosących wirusa odmieniającego cały organizm nosiciela, tworząc z niego łaknącą krwi część zbiorowej jaźni klanu. Psychiczna komunikacja, zmieniony układ trawienny, potworne żądło, biała krew, wrażliwość na srebro i światło słoneczne - groźni to przeciwnicy, a do walki staje niewielu.

Brak tu tak wartkiej akcji, jaką spotykamy w tomie pierwszym. Po niepowodzeniu w powstrzymaniu Mistrza ludzkość walczy o przetrwanie, fabuła zwalnia, by dokładniej przyjrzeć się relacjom między postaciami, ich historii, emocjom i granicom człowieczeństwa.

Poza psychologicznymi portretami znajdziemy sporo scen walki, taktykę walki w mieście, dramatyczne próby oparcia się przewadze krwiopijców i heroiczne działania nadal działających oddziałów wojska, policji i straży pożarnej. W tle maluje się opis ulic Nowego Jorku - który wydaje się być ważnym miejscem dla autorów.
Wraz z rozwijaniem historii profesora pojawia się też nadzieja, istnieje bowiem... przedmiot, mogący doprowadzić Mistrza do zagłady. Jeśli dadzą radę i zdążą, bowiem Palmer Eldritch nie próżnuje.

Mroczny, intensywny obraz pełen emocji i akcji. Z całą pewnością to bardzo ważny cykl dla całej literatury wampirycznej.